Dnia 29 kwietnia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kubot - Szustowska po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2015 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. W. i J. W. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie przekazania wniosku o wydanie decyzji w sprawie komunalizacji gruntów państwowych organowi właściwemu w sprawie p o s t a n a w i a: - odrzucić skargę. a.bł.
J. W. i J. W. wnieśli skargę na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie przekazania wniosku o wydanie decyzji w sprawie komunalizacji gruntów państwowych organowi właściwemu w sprawie.
Zarządzeniem Sędziego z dnia 17 marca 2015 roku skarżący zostali solidarnie wezwani do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 100 (sto) zł. Termin do wykonania zarządzeń zakreślono na 7 dni pod rygorem odrzucenia skargi.
Zarządzenia doręczono J. W. w dniu 7 kwietnia 2015 roku, a J. W. dnia 30 marca 2015 roku.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Odrzucenie skargi równoznaczne jest z odmową rozpatrzenia sprawy i wydania rozstrzygnięcia o charakterze merytorycznym.
Przepis art. 230 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 roku Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 roku, poz. 270 ze zm., dalej jako: "P.p.s.a.") stanowi, że od skargi pobiera się wpis. Skarga, od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis, podlega odrzuceniu (art. 220 § 3 P.p.s.a.).
Zarządzenie Sędziego o wezwaniu do uiszczenia wpisu od skargi doręczono skarżącej w dniu 7 kwietnia 2015 roku, a skarżącemu dnia 30 marca 2015 roku, zatem termin do jego wykonania ekspirował odpowiednio dla skarżącej z dniem 14 kwietnia 2015 roku, a dla skarżącego z dniem 7 kwietnia 2015 roku. Niewątpliwie ostatnim dniem terminu na uiszczenie wpisu od skargi dla skarżącego był dzień 6 kwietnia 2015 roku, ale z uwagi na to, iż był to dzień wolny od pracy, termin ten - na mocy art. 83 § 2 P.p.s.a. - uległ wydłużeniu do dnia 7 kwietnia 2015 roku. We wskazanym terminie skarżący nie uiścili wpisu, ani nie wnioskowali o przyznanie prawa pomocy w odpowiednim zakresie.
Konkludując należy uznać, że brak fiskalny skargi nie został uzupełniony, zatem skarga, na mocy art. 220 § 3 P.p.s.a., podlega odrzuceniu.
a.bł.