Dnia 29 maja 2012 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi -Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S.L. na bezczynność Wojewody Ł. w przedmiocie rozpoznania zażalenia w trybie art. 37 § 1 k.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie przez Starostę B. postanawia: odrzucić skargę. B.C.
S.L. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi skargę na bezczynność Wojewody Ł. w przedmiocie rozpoznania zażalenia złożonego w trybie art. 37 § 1 k.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie przez Starostę B.
Odpowiadając na skargę Wojewoda Ł. wniósł o jej odrzucenie z uwagi na niewyczerpanie trybu przewidzianego w art. 37 § 1 k.p.a.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j Dz.U. z 2012 r. poz. 270), sąd administracyjny orzeka w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a tj. w sprawach na: decyzje administracyjne, postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym na które służy zażalenie, inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach.
Z powyższych regulacji wynika, że zaskarżenie bezczynności organu administracji publicznej do sądu administracyjnego jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest na mocy powołanych wyżej przepisów zaskarżenie decyzji, postanowień oraz innych aktów i czynności.
W niniejszej sprawie przedmiotem skargi S.L. jest bezczynność Wojewody Ł. polegająca na nieudzieleniu odpowiedzi, w formie postanowienia lub decyzji, w związku z zażaleniem wniesionym w trybie art. 37 § 1 k.p.a. na niezałatwienie przez Starostę B. w terminie określonym w art. 35 k.p.a. sprawy wszczętej zawiadomieniem z dnia 21 marca 2011 r.
Stosownie do treści art. 37 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze - w skrócie "k.p.a."), na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Organ ten uznając zażalenie za uzasadnione, wyznacza dodatkowy termin załatwienia sprawy oraz zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających naruszaniu terminów załatwiania spraw w przyszłości. Organ stwierdza jednocześnie, czy niezałatwienie sprawy w terminie miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa.
Podkreślić trzeba, że wniesienie zażalenia w trybie art. 37 § 1 k.p.a. ma zatem na celu likwidację bezczynności organu administracyjnego w trybie administracyjnym. Ponadto wyczerpanie przez osobę zainteresowaną trybu zażaleniowego stanowi warunek formalny dopuszczalności skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu administracyjnego (art. 52 p.p.s.a.).