Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia NSA Anna Stępień po rozpoznaniu w dniu 16 grudnia 2011r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M.A. o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi w sprawie ze skargi M.A. na przewlekłość postępowania Prezydenta Miasta R. w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy i sposobu zagospodarowania terenu postanawia - odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
Postanowieniem z dnia [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w Ł. odrzucił skargę M.A. na przewlekłość postępowania Prezydenta Miasta R. w przedmiocie wydania decyzji w sprawie ustalenia warunków zabudowy z uwagi na uchybienie terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
W dniu 2 listopada 2011r. skarżąca złożyła wniosek o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi.
W uzasadnieniu wniosku skarżąca wskazała, że przyczyną uchybienia terminu było to, iż w czasie przeprowadzki zaginęło jej wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi z dnia 25 sierpnia 2011r., które odnalazła dopiero po rozpakowaniu swoich rzeczy w nowym miejscu zamieszkania. Podniosła także, iż ma dwoje dzieci w wieku 6 i 4 lat i tak czasem bywa, że dzieci schowają jej przesyłki listowe w walizki, o których nie wiedziała wcześniej, ponieważ jej mąż je przeniósł, gdy była na zakupach.
Zarządzeniem z dnia 22 listopada 2011r. wezwano skarżącą do wskazania, w jakiej dacie ustała przyczyna uchybienia terminu do usunięcia braku fiskalnego skargi pod rygorem odmowy przywrócenia terminu.
W odpowiedzi na to wezwanie skarżąca wskazała jedynie, że wezwanie do uiszczenia wpisu od skargi doręczono jej w dniu 1 września 2011r. W tej sytuacji siedmiodniowy termin do uiszczenia wpisu upłynął w dniu 8 września 2011r. tymczasem wymagany wpis od skargi uiściła dopiero w dniu 30 września 2011r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Instytucję przywrócenia terminu w postępowaniu sądowoadministracyjnym normują przepisy ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako p.p.s.a. Stosownie do treści art. 86 § 1 p.p.s.a. jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Przywrócenie terminu nie jest dopuszczalne, jeżeli uchybienie terminu nie powoduje dla strony ujemnych skutków w zakresie postępowania sądowego (art. 86 § 2 p.p.s.a.). Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Wnosząc o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu (art. 87 § 1 i 2 p.p.s.a.).
Z treści powołanych przepisów wynika, że w postępowaniu sądowoadministracyjnym termin do dokonania przez stronę czynności, któremu uchybiła należy przywrócić, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:
1. strona wystąpi z wnioskiem o przywrócenie terminu;
2. wniosek ten zostanie złożony w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu;
3. jednocześnie strona dokona czynności, dla której określony był termin;
4. we wniosku zostaną uprawdopodobnione okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu;
5. uchybienie terminu powoduje dla strony ujemne skutki procesowe.
W orzecznictwie sądowym i w literaturze nie budzi wątpliwości, że kryterium braku winy jako przesłanka warunkująca uwzględnienie wniosku o przywrócenie terminu, polega na dopełnieniu przez stronę obowiązku dołożenia szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma bowiem, charakter wyjątkowy i nie jest możliwe, gdy strona dopuściła się choćby lekkiego niedbalstwa. Może mieć miejsce tylko wtedy, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć, nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku (por. postanowienie NSA z dnia 2 października 2002r., sygn. akt V SA 793/02, M. Praw. 2002, nr 23, s. 1059). Do okoliczności faktycznych uzasadniających brak winy w uchybieniu terminu przez zainteresowanego zalicza się na przykład: przerwę w komunikacji, nagłą chorobą, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, powódź, pożar. Przywrócenia uchybionego terminu nie uzasadniają niedostateczna staranność w prowadzeniu własnych spraw, czy też nieznajomość prawa (por. postanowienia NSA z dnia 8 lipca 2008r., sygn. akt. II OZ 712/08 i z dnia 9 czerwca 2011r., sygn. akt I OZ 402/11 - dostępne w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem: www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Warunkiem przywrócenia terminu jest zatem uprawdopodobnienie braku winy strony w jego uchybieniu, przy czym pojęcie winy należy rozumieć w sposób obiektywny - wymagając od strony staranności (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2000r., sygn. akt I CKN 1261/99 publ. Biuletyn SN 2000/5/12).
W ocenie sądu, skoro w okolicznościach niniejszej sprawy uchybienie przez skarżącą terminowi do uiszczenia wpisu od skargi jest skutkiem przejściowego zagubienia przez nią wezwania do jego uiszczenia w trakcie przeprowadzki do innego miejsca zamieszkania, to zaistniała sytuacja jest wyłącznie następstwem niedostatecznej staranności skarżącej w prowadzeniu własnej sprawy. Powoływane we wniosku o przywrócenie terminu okoliczności nie świadczą o braku winy w uchybieniu terminu w rozumieniu art. art. 86 § 1 p.p.s.a. tym bardziej, że skarżąca w piśmie z dnia 28 listopada 2011r. potwierdziła fakt otrzymania wezwania do uiszczenia wpisu w dniu 1 września 2011r., lecz nie wskazała pomimo skierowania do niej stosownego wezwania, w jakiej dacie ustała przyczyna uchybienia terminu.
W tej sytuacji nie można uznać, że skarżąca uprawdopodobniła, iż uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy i brak jest podstaw do uwzględnienia wniosku o przywrócenie terminu.
Z tych też względów, na podstawie art. 86 § 1 p.p.s.a. orzeczono, jak wyżej.
m.ch.