Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Cylc-Malec po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.M. - R. na bezczynność Starosty w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Pismem z dnia 4 marca 2011 r. skarżąca M. M.-R. wniosła do tut. Sądu skargę na bezczynność Starosty w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału z dnia 23 marca 2011 r. wezwano skarżącą do wyjaśnienia w terminie 7 dni, czy przed wniesieniem skargi składała zażalenie na bezczynność Starosty do organu wyższego stopnia - pod rygorem odrzucenia skargi.
W odpowiedzi na wezwanie skarżąca wyjaśniła, iż przed wniesieniem skargi nie składała zażalenia na bezczynność Starosty do organu wyższego stopnia. Skierowanie skargi bezpośrednio do Sądu wynikało bowiem z pouczenia udzielonego przez Starostę .
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej "p.p.s.a."), sąd odrzuca skargę, jeżeli wniesienie skargi jest niedopuszczalne. Stosownie natomiast do art. 52 § 1 p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 p.p.s.a.).
Podkreślić w tym kontekście należy, iż w razie pozostawania przez organ administracji publicznej w bezczynności, droga sądowa staje się dopuszczalna dopiero po wyczerpaniu możliwości załatwienia sprawy w trybie postępowania administracyjnego. Złożenie skargi na bezczynność organu jest więc możliwe dopiero po wniesieniu zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie, do organu administracji publicznej wyższego stopnia (art. 37 k.p.a.). Zważyć przy tym trzeba, że w odniesieniu do Starosty wykonującego zadania z zakresu administracji rządowej (a takim jest rozpatrywanie spraw dotyczących zwrotu wywłaszczonych nieruchomości), jest Wojewoda .
Skarżąca nie wyczerpała wskazanego toku postępowania, a jej skarga wniesiona z pominięciem powyższego trybu - z mocy art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu bez badania jej zasadności merytorycznej i słuszności podnoszonych argumentów.
Mając powyższe na uwadze, należało orzec jak w postanowieniu.