Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Asesor WSA Wiesława Achrymowicz,, Asesor WSA Wojciech Kręcisz (spr.), Protokolant Asyst. sędziego Rafał Ostrowski, po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi Z. W. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie specjalistycznych usługi opiekuńcze p o s t a n a w i a umorzyć postępowanie.
Wnioskiem z dnia 12 lutego 2004 r. adresowanym do SKO skarżący Z. W. wystąpił o zmianę decyzji z dnia [...] grudnia 2003 r. wydanej przez SKO pod nr [...] formułując alternatywne żądanie w przedmiocie stwierdzenia jej nieważności. W konsekwencji aneksu do tegoż wniosku z 25 lutego. 2004 r. SKO zawiadomiło skarżącego o wszczęciu postępowania w sprawie z jego wniosku i decyzją z dnia [...] marca 2004 r. odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] grudnia 2003 r. nr [...].
W dniu 14 czerwca 2004 r. skarżący Z. W. wniósł skargę na bezczynność SKO zarzucając, jak należy sądzić z uzasadnienia skargi, nierozpoznanie pierwszego spośród wniosków zawartych w jego piśmie z dnia 12 lutego 2004 r., co potwierdził w zakresie dotyczącym żądania skargi w piśmie procesowym z 2 września 2004 r.
W odpowiedzi na skargę SKO wnosiło o jej oddalenie.
W dniu 15 października 2004 r. do akt sprawy wraz z pismem przewodnim wpłynęła decyzja SKO z [...] października 2004 r. wydana w przedmiocie wniosku Z. W. z [...] grudnia 2003 r., tj. w przedmiocie pkt l tego wniosku. Decyzją tą SKO umorzyło postępowanie w sprawie zmiany decyzji z [...] grudnia 2003 r. w związku z tym, iż jak wynika z uzasadnienia, decyzja ta utraciła swoją moc obowiązującą i dlatego też nie może być zmieniona za zgodą strony w trybie art. 155 k.p.a., również dlatego, że skarżący wyraził zgodę na zmianę decyzji w dniu 12 lutego 2004 r., a więc kiedy już nie obowiązywała w obrocie prawnym.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z przepisem art. 161 § l pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) Sąd umarza postępowanie, jeżeli stało się ono bezprzedmiotowe. O bezprzedmiotowości postępowania w niniejszej sprawie świadczy fakt, iż po wniesieniu skargi na bezczynność organu żądanie Z. W. sformułowane w pierwszym punkcie wyżej przywołanego wniosku zostało uwzględnione w sensie rozstrzygnięcia w jego przedmiocie poprzez wydanie decyzji. W związku z tym postępowanie sądowoadministracyjne w sprawie o bezczynność organu zasadnie uznać należy za bezprzedmiotowe.
W ocenie Sądu pierwotne zaniechanie SKO co do rozstrzygnięcia w przedmiocie pkt. 1 wniosku z 12 grudnia 2003 r. przypisać należy, a przekonuje o tym lektura akt sprawy, aneksowi od tegoż wniosku z 25 lutego 2004 r., w którym wnioskodawca zdawał się precyzować swoje pierwotne żądanie. Z kolei, jak należy sądzić z uzasadnienia decyzji SKO z [...] października 2004 r. zaniechanie rozstrzygnięcia punktu pierwszego wniosku z 12 grudnia 2003 r. mogło wynikać również stąd, iż oświadczenie Z. W. co do zmiany decyzji z [...] grudnia 2003 r. złożone zostało w dniu 12 lutego 2004 r., a więc już po jej wygaśnięciu - wygasła ona w związku z upływem czasu, na który przyznane zostały skarżącemu usługi opiekuńcze.
Wobec powyższego Sąd na podstawie przepisu art. 161 § l pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) orzekł jak w sentencji.