Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Witold Falczyński po rozpoznaniu w dniu 28 maja 2012 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. J. na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiocie zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
A. J. złożył skargę na bezczynność Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiocie ponownego rozpatrzenia wniosku o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego i dodatków do zasiłku rodzinnego.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu.
W myśl art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270), dalej p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2).
Zgodnie z art. 37 § 1 k.p.a. w przypadku niezałatwienia sprawy w terminie lub przewlekłego prowadzenia postępowania przez organ administracji publicznej takim środkiem zaskarżenia jest zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
W niniejszej sprawie skarżący - w odpowiedzi na wezwanie do wykazania wyczerpania trybu z art. 37 § 1 k.p.a. - w piśmie z dnia 13 maja 2012 r. (k. 16) wyjaśnił, że składał "odwołania, zażalenia do Wojewody i do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w grudniu 2011 r., styczniu 2012 r. i lutym 2012 r.", lecz nie posiada kopii tych pism. Również w aktach administracyjnych sprawy nie znajduje się żadne pismo strony, które skierowane byłoby do Samorządowego Kolegium Odwoławczego (jako organu wyższego stopnia w stosunku do Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej działającego z upoważnienia Prezydenta Miasta ) i którego treść wskazywałaby, iż zostało złożone w trybie art. 37 § 1 k.p.a. W związku z powyższym nie można przyjąć, iż skarżący w niniejszej sprawie wyczerpał środki zaskarżenia, jakie służyły mu w administracyjnym toku instancji.
Złożenie skargi z naruszeniem przepisu art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a. czyni koniecznym jej odrzucenie na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a., który stanowi, iż sąd odrzuca skargę, jeżeli z innych przyczyn wniesienie skargi jest niedopuszczalne.
Z tych względów Sąd orzekł, jak w sentencji postanowienia.