Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, , , po rozpoznaniu w dniu 7 czerwca 2005 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. W. na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w przedmiocie zasiłku celowego p o s t a n a w i a odrzucić skargę.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270) skargę (do sądu administracyjnego) można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. W przypadku skargi na bezczynność organu takim środkiem zaskarżenia jest unormowane wart. 37 § 1 kpa zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie. Stosownie do treści tego przepisu zażalenie takie wnosi się do organu administracji publicznej wyższego stopnia.
T. W. złożyła wprawdzie skargę (zażalenie) na bezczynność kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej, w sprawie jej wniosku z dnia 13 kwietnia 2005 r. , jednakże skierowała ją do Wójta Gminy.
Tymczasem w myśl art. 17 pkt 1 kpa organami wyższego stopnia w stosunku do organów jednostek samorządu terytorialnego są samorządowe kolegia odwoławcze, chyba że ustawy szczególne stanowią inaczej.
Tym samym nie można uznać, że skarżąca wyczerpała tryb określony wart. 37 § 1 kpa, skoro zażalenie na bezczynność Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej (działającego z upoważnienia Wójta Gminy - art. 110 ust. 7 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej - OZ.U. Nr 64, poz. 593 ze zm.) skierowała do organu niewłaściwego.
Z tych względów wniesienie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego było niedopuszczalne i skarga ta podlegała odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.
kg.