Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie Jarosław Harczuk po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata A. C. o przyznanie kosztów pomocy prawnej świadczone z urzędu w sprawie ze skargi J. H. na bezczynność Prezesa Sądu w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej p o s t a n a w i a przyznać adwokatowi A. C. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie) kwotę [...]([...]) złotych, w tym [...] ([...]) złotych należnego podatku od towarów i usług tytułem wynagrodzenia za postępowanie zażaleniowe.
Adwokat A. C. wyznaczony pełnomocnikiem z urzędu skarżącego w piśmie z dnia 22 marca 2018 r. wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Wniosek zawiera oświadczenie z treści, którego wynika, że koszty pomocy prawnej nie zostały uiszczone w całości ani w części.
Starszy referendarz sądowy stwierdził, że:
Stosownie do unormowania art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm., zwana dalej "p.p.s.a.") wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy lub rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków. Aktem normatywnym określającym zasady przyznawania wynagrodzenia za czynności podejmowane przez adwokata jest rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U. z 2016 r. poz. 1714) zwane dalej "rozporządzeniem".
Wnioskodawca ustanowiony został pełnomocnikiem skarżącego po wydaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wyroku w niniejszej sprawie. Działając na rzecz swojego mocodawcy sporządził wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku, sporządził fotokopie akt sprawy, sporządził pismo z dnia 10 listopada 2017 r. zatytułowane "Opinia", w której analizuje możliwości wzruszenia wydanego w niniejszej sprawie wyroku, w tym możliwość wniesienia skargi kasacyjnej, skargi o wznowienie postępowania jak i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem. Ponadto wnioskodawca sporządził i wniósł zażalenie na postanowienie odrzucające wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia o sporządzenie uzasadnienia wyroku. W myśl §21 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia opłaty wynoszą w postępowaniu przed sądami administracyjnymi w drugiej instancji za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej oraz udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 75% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam adwokat - 100% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł (lit. a); za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej - 50% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam adwokat - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł (lit. b); za udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym - 50% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam adwokat, nie sporządził i nie wniósł kasacji - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł (lit. c) oraz w postępowaniu zażaleniowym - 120 zł (lit. d). Przytoczone unormowanie nie przewiduje możliwości przyznania wynagrodzenia za sporządzenie opinii analizującej sytuację procesową mocodawcy a nie będącą jednoznacznie opinią o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale podjętej przez skład siedmiu sędziów w dnia 19 listopada 2012 r. w sprawie o sygn. akt II FPS 4/12 stwierdził, że rolą m.in. rozporządzenia w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, jest wyczerpujące określenie wysokości opłat (stawek) za poszczególne czynności, a nie wyczerpujące określenie tych czynności. W związku z tym przedmiotem regulacji m.in. tego rozporządzenia jest wprowadzenie limitów co do wysokości opłat za czynność, a nie limitów co do rodzaju spraw i czynności, za które przysługują opłaty. Dalej Naczelny Sąd Administracyjny wyjaśnił, że skoro rozporządzenie wykonawcze nie zawiera wszystkich czynności procesowych, dających podstawę do przyznania wynagrodzenia ustanowionemu przez stronę pełnomocnikowi, pełnomocnikowi temu należy przyznać wynagrodzenie na podstawie stawki opłat przewidzianej w rozporządzeniu dla czynności o najbardziej zbliżonym rodzaju, na co wskazuje brzmienie §5 rozporządzenia. W ocenie starszego referendarza sądowego analiza czynności procesowej, jaką jest wniesienie sporządzonej przez wnioskodawcę opinii wskazuje, że swym charakterem najbardziej zbliżona jest do czynności sporządzenia opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. Nie mniej, aby sporządzenie tej opinii stanowiło faktyczną pomoc prawną dla skarżącego, a tylko za taką przyznać można wynagrodzenie (por. postanowienie NSA z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. akt OZ 720/04, ONSAiWSA 2005/5/93), musi być sporządzona w terminie otwartym do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej. Warunek ten wynika z art. 177 §4 p.p.s.a. W niniejszej sprawie warunek ten nie jest spełniony, gdyż biec nie zaczął termin do wniesienia skargi kasacyjnej. Zatem wnioskodawca nie może otrzymać wynagrodzenia za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej. "Opinia" zawiera też argumenty dotyczące braku podstaw do wniesienia skargi o wznowienie postępowania. Jednak, gdy w aktach sądowych brak jest świadectwa woli skarżącego świadczącej o zamiarze wniesienia skargi o wznowienie postepowania nie można przyjąć, aby sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi o wznowienie postępowania stanowiło przejaw faktycznej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu. Przesądza to o braku możliwości przyznania wnioskodawcy wynagrodzenie. Z takiej samej przyczyn brak jest też podstaw do przyznania wnioskodawcy wynagrodzenia, jeżeli przyjąć, że "opinia" stanowi opinię o braku podstaw do wniesienia skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem wydanego w sprawie wyroku. Reasumując dotychczasowe rozważania stwierdzić należy, że brak jest podstaw do przyznania wnioskodawcy wynagrodzenia za sporządzenie pisma z dnia 10 listopada 2017 r. zatytułowanego "Opinia".
Zachodzą natomiast wszelkie przesłanka do przyznania wnioskodawcy wynagrodzenia za postępowanie zażaleniowe. Zgodnie z §21 ust. 1 pkt 2 lit. d) rozporządzenia stawka minimalna opłaty wynosi w postępowaniu zażaleniowym przed sądem administracyjnym drugiej instancji 120 zł. Tak, więc wynagrodzenie za sporządzenie i wniesienie zażalenia wynosić będzie 120 złotych powiększone stosownie do unormowania §4 ust. 3 rozporządzenia o stawkę należnego podatku od towarów i usług wynoszącą dla tej usługi 23% (art. 146a pkt. 1 w zw. z art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - tekst jednolity: Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.). Wynagrodzenie to wynosić więc będzie łącznie z należnym podatkiem od towarów i usług [...] złotych.
Mając na względzie powyższe, działając na podstawie art. 250 §1 p.p.s.a. i art. 258 §2 pkt 8 p.p.s.a. w zw. z §21 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia postanowiono jak na wstępie.