Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Dudek po rozpoznaniu w dniu 14 sierpnia 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Z. W. na przewlekłość postępowania Wójta Gminy w przedmiocie wniosku z dnia [...]r. o zmianę decyzji z dnia [...]r. w sprawie zasiłku okresowego - w zakresie wniosku skarżącego o przyznanie prawa pomocy poprzez ustanowienie adwokata p o s t a n a w i a przyznać Z. W. prawo pomocy w zakresie częściowym poprzez ustanowienie adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka.
Skarżący Z. W. złożył w niniejszej sprawie wniosek o przyznanie mu prawa pomocy. W formularzu wniosku PPF wskazał, że jego jedynym źródłem dochodu jest renta z ZUS w wysokości 887 zł brutto miesięcznie; poza tym skarżący nie posiada żadnego majątku i samodzielnie prowadzi gospodarstwo domowe.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz.U. z 2012r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym, w sytuacji, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), zaś w zakresie częściowym, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2).
Skarżący Z. W. złożył wniosek o ustanowienie adwokata, a więc o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym (art. 245 § 3 P.p.s.a.). Uwzględnienie takiego żądania jest możliwe, gdy wnoszący jest osobą, której środki do życia ze względu na okoliczności życiowe są na tyle ograniczone, że zaspokajają jedynie podstawowe potrzeby życiowe w związku z czym poniesienie przez nią choć części kosztów sądowych prowadziłoby do powstania uszczerbku utrzymania koniecznego dla niej i jej rodziny.
Przedstawione przez skarżącego oświadczenie na okoliczność jego sytuacji majątkowej daje podstawę do przyjęcia, że nie jest on w stanie ponieść kosztów ustanowienia adwokata.
Z tych względów należało orzec, jak w sentencji postanowienia