Sprawa ze skargi na bezczynność SKO w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Grymuza Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz (sprawozdawca) Sędzia NSA Maria Wieczorek-Zalewska Protokolant Sekretarz sądowy Marzena Okoń po rozpoznaniu w dniu 5 listopada 2019 r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy [...] na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia p o s t a n a w i a odrzucić skargę.

Uzasadnienie strona 1/3

Sygn. akt II SAB/Lu [...]

U Z A S A D N I E N I E

Gmina [...] (dalej także: Gmina) wniosła [...] skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego (dalej także: Kolegium) w sprawie z wniosku z [...] o stwierdzenie nieważności postanowienia Kolegium z [...]., znak: [...], w przedmiocie rozstrzygnięcia sporu o właściwość w sprawie refundacji wydatków na dziecko umieszczone w pieczy zastępczej. Gmina opisała przebieg postępowania w sprawie i podkreśliła, że do dnia wniesienia skargi Kolegium nie rozpatrzyło merytorycznie opisanego wniosku, a jedynie skierowało do Gminy pismo informujące, że nie uznaje opisanego wniosku z [...] r. za wniosek złożony w trybie art. 157 § 1 z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; dalej: k.p.a.).

W odpowiedzi na skargę Kolegium wniosło o jej odrzucenie jako niedopuszczalnej. Zdaniem Kolegium, postanowienie rozstrzygające spór o właściwość, wydane w oparciu o art. 22 § 1 pkt 1 k.p.a. nie mieści się w grupie aktów i czynności wymienionych w art. 3 § 2 pkt 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Podstawy do uznania skargi za dopuszczalną nie można również wywieść z pozostałych przesłanek warunkujących właściwość sądów administracyjnych, określonych w art. 3 p.p.s.a.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie zważył, co następuje.

Skarga podlega odrzuceniu.

W myśl art. 3 § 2 pkt 8 p.p.s.a., kontrola działalności organów administracji sprawowana przez sądy w zakresie zgodności z prawem obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów.

Zgodnie z art. 3 § 2 p.p.s.a. kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:

1) decyzje administracyjne;

2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;

3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, z wyłączeniem postanowień wierzyciela o niedopuszczalności zgłoszonego zarzutu oraz postanowień, przedmiotem których jest stanowisko wierzyciela w sprawie zgłoszonego zarzutu;

4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, z wyłączeniem aktów lub czynności podjętych w ramach postępowania administracyjnego określonego w k.p.a. oraz postępowań określonych w działach IV, V i VI ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.; dalej: "ordynacja podatkowa") oraz postępowań, do których mają zastosowanie przepisy powołanych ustaw;

4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach, opinie zabezpieczające i odmowy wydania opinii zabezpieczających;

5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;

Strona 1/3