Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Krystyna Sidor po rozpoznaniu w dniu 17 stycznia 2007r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. W. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie świadczeń z pomocy społecznej p o s t a n a w i a odrzucić skargę
Przepis art. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz.1270) ściśle określa zakres kognicji sądu administracyjnego.
M. W. złożył skargę na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego polegającą na tym, że organ ten nie rozpoznał w terminie przewidzianym w art. 35 kpa jego zażalenia wniesionego zgodnie z art. 37§1 kpa na niezałatwienie przez organ niższy tj. Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej jego wniosku w przedmiocie świadczeń z pomocy społecznej.
Sąd zważył, co następuje:
Zażalenie wniesione do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w trybie art. 37kpa nie jest środkiem zaskarżenia w rozumieniu przepisów art.141-144kpa. Jest to jedynie środek dyscyplinujący organ pozostający w zwłoce, dlatego orzeczenie organu administracyjnego wydane po rozpoznaniu takiego zażalenia nie kończy postępowania ani nie rozstrzyga sprawy co do istoty, a w konsekwencji nie należy do kategorii aktów, o których mowa w powołanym art.3 ustawy- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego.
Z powyższych względów skarga w niniejszej sprawie jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 58§1pkt.6 cyt. ustawy.