Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 stycznia 2015r. sprawy ze skarg D. Ł. i R. Ł. na bezczynność Burmistrza O. w przedmiocie ustawienia znaku drogowego postanawia 1. odrzucić skargi 2. zwrócić skarżącym kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem zwrotu uiszczonego wpisu sądowego Wsa/post.1 - sentencja postanowienia
D. Ł. i R. Ł. wystąpili do tut. Sądu ze skargą na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Burmistrza O. w ustawieniu znaku drogowego na drodze o nr geodezyjnym działki "[...]" obręb W. oraz na nielegalne zdjęcie znaku B-5. Skarżący podali, że chodzi o rozwiązanie uciążliwości zamieszkania spowodowanej łamaniem przepisów Kodeksu drogowego przez kierowców samochodów ciężarowych, a sprawa ciągnie się od 3 września 2010r. Podnieśli, że 3 lata temu Starosta P. ustawił znak B-5 co poprawiło warunki zamieszkania, ale w 2014r. przekazał on ten odcinek drogi ślepej pod zarząd Burmistrza, który znak usunął. Zwrócili się do Starosty, który nakazał burmistrzowi ponowne postawienie znaku, ale sprawa w dalszym ciągu nie jest załatwiona.
Zarządzeniem z dnia 14 stycznia 2015r. skarżący został wezwany do wskazania, czy skarga dotyczy bezczynności Burmistrza w podjęciu aktu o zatwierdzeniu organizacji ruchu, czy tez stanowi skargę na taki akt, na podstawie którego przedmiotowy znak zdjęto. W odpowiedzi skarżący podał, ze Powiatowy Zarząd Dróg w P. nigdy nie zatwierdził organizacji ruchu obejmującego skrzyżowanie drogi wewnętrznej nr "[...]" z drogą powiatową "[...]". Wyjaśnił, że Burmistrz zdjął znak bezprawnie, a na skutek jego pism Starosta nakazał przywrócenie zdjętego znaku B-5. Wskazał, że po podjęciu działań przez skarżącego Burmistrz zaczął tworzyć plan organizacji ruchu i próbował go zatwierdzić w 2014r., lecz plan ten nie został zatwierdzony przez Starostę. Podał, że z jego ustaleń telefonicznych wynika, że starostwo dwukrotnie nakazało burmistrzowi ustawienie zdjętego znaku, lecz burmistrz nakazu tego nie wykonał. W związku z tym skarżący wyjaśnił, że nie zaskarża aktu organizacji ruchu, gdyż taki nie istnieje, a przedłożony przez burmistrza dokument nie został zatwierdzony przez starostę.
W odpowiedzi na skargę Burmistrz O. wniósł o jej oddalenie, wskazując ze zarzuty skargi są bezpodstawne. Wyjaśnił, że przedmiotowa droga wewnętrzna poprzednio znajdował się w zasobach Powiatowego Zarządu Dróg w P. i w wyniku zamiany w 2013r. została przekazana i wpisana do majątku gminy O. Jest to droga dojazdowa do drogi powiatowej W.- B. P. do drogi o nr geodezyjnym "[...]", znajdującej się pomiędzy dwoma siedliskami, z których jedno należy do pensjonatu skarżących, a z drugiej strony znajduje się sklep i zajazd. Podano, że w 2014r. gmina O. wykonała projekt organizacji ruchu zatwierdzony przez Starostę P. i uzgodniony z Komendą Powiatową Policji w P. oraz z Powiatowym Zarządem Dróg w P. i oznakowanie zostało wprowadzone zgodnie tym projektem.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przede wszystkim należy wskazać, że zgodnie z art. 57 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012r., poz. 270, dalej jako: p.p.s.a.) skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, w tym zgodnie z przepisem art. 46 § 1 pkt 4 p.p.s.a. powinna zawierać podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Brak podpisu skargi stanowi niezachowanie warunku formalnego w rozumieniu art. 49 § 1 p.p.s.a.