Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak Sędziowie Sędzia WSA Irena Szczepkowska (spr.) Sędzia WSA Hanna Raszkowska Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu w dniu 15 czerwca 2010 r. na rozprawie sprawy ze skargi P.B. na bezczynność Rektora w rozpoznaniu wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy nieważności postanowienia - kierunku rybactwo postanawia 1. umorzyć postępowanie sądowe; 2. zasądzić od Rektora na rzecz skarżącego kwotę 340 zł (trzysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego. WSA/post.1 - sentencja postanowienia
P.B. wnioskiem z dnia 30 grudnia 2009 r. zwrócił się do Rektora "[...]" (zwanego dalej: Rektorem) o stwierdzenie nieważności decyzji tego organu z dnia 21 października 2009 r., jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 Kpa.
Decyzją z dnia 26 stycznia 2010 r. Rektor, działając na podstawie art. 157 § 3 Kodeksu postępowania administracyjnego i art. 207 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym, odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności własnego postanowienia z dnia 21 października 2009 r., kierunek rybactwo.
Od powyższej decyzji P.B. złożył w dniu 3 lutego 2010 r. wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.
W dniu 2 kwietnia 2010 r. (data nadania przesyłki w UP M.) P.B., reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na bezczynność Rektora w rozpoznaniu wniosku z dnia 3 lutego 2010 r. o ponowne rozpatrzenie sprawy. Podniósł, że mimo upływu 2 miesięcy organ nie załatwia sprawy, nie wydaje decyzji, nie informuje o przyczynach zwłoki. Powołując się na wyroki zapadłe w sprawach o sygn. akt II SA/Ol 49/09, II SA/Ol 51/09 i II SA/Ol 52/09 stwierdził, że jest to stan bezczynności naruszającej prawo tym bardziej, że dotyczy postępowania remonstracyjnego.
W odpowiedzi na skargę Rektor wniósł o jej oddalenie. Podał, że w dniu
2 kwietnia 2010 r. strona nadała na poczcie skargę na bezczynność organu, która to skarga dotarła do organu w dniu 6 kwietnia 2010 r. Natomiast organ wydał w dniu 1 kwietnia 2010 r. decyzję utrzymującą w mocy własną decyzję z dnia 26 stycznia 2010 r. Decyzja ta została wysłana skarżącemu w dniu 6 kwietnia 2010 r., który odebrał ją w dniu 7 kwietnia 2010 r. Uznano, iż wprawdzie decyzja wydana została z naruszeniem terminów do załatwienia sprawy, jednakże przed doręczeniem skargi na bezczynność w tej sprawie.
Na rozprawie w dniu 15 czerwca 2010 r. skarżący wniósł o umorzenie postępowania i zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania sądowego, zaś pełnomocnik organu podtrzymał wniosek jak w odpowiedzi na skargę o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. Nr 153 poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują kontrolę wykonywania administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Kontrola ta obejmuje także orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270, ze zm.) zwanej dalej: ustawą ppsa. skarga na bezczynność organu administracji przysługuje w sprawach, w których mogą być wydawane decyzje i postanowienia (art. 3 § 2 pkt 1 i 3 ustawy ppsa.) oraz w tych sprawach, w których mogą być wydawane akty lub podejmowane czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (art. 3 § 2 pkt 4 ustawy ppsa.).
W przypadku skargi na bezczynność organu kontrola Sądu sprowadza się do stwierdzenia, czy istotnie organ administracji publicznej pozostaje w zwłoce w załatwieniu sprawy w ten sposób, że w prawnie ustalonym terminie nie podejmuje żadnych czynności w sprawie lub pomimo prowadzenia postępowania w sprawie, nie zakończył postępowania wydaniem w terminie decyzji, postanowienia, innego aktu albo nie podjął stosownej czynności.