Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. Z. na przewlekłość Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w rozpatrzeniu wniosku o uzupełnienie postanowienia postanawia odrzucić zażalenie.
Postanowieniem z dnia 17 listopada 2014 r. (sygn. akt II SAB/Ol 49/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, działając na podstawie art. 220 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U z 2012 r. poz. 270 ze zm., dalej jako: p.p.s.a.), odrzucił skargę A. Z. na przewlekłość Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w B. w rozpatrzeniu wniosku o uzupełnienie postanowienia wobec bezskutecznego upływu siedmiodniowego terminu do uiszczenia wpisu od skargi, określonego w zarządzeniu przewodniczącej wydziału wydanym po oddaleniu przez Naczelny Sąd Administracyjny zażalenia na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, którym odmówiono przyznania stronie prawa pomocy.
W dniu 9 grudnia 2014 r. (data nadania pocztowego) skarżący wniósł własnoręcznie sporządzoną i podpisaną skargę kasacyjną (zatytułowaną zażalenie) na powyższe postanowienie.
Postanowieniem z dnia 18 grudnia 2014 r. (sygn. akt II SAB/Ol 49/12) starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie odmówiła częściowego zwolnienia skarżącego od kosztów sądowych i ustanowienia dla skarżącego radcy prawnego, a tut. Sąd postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2015 r. (sygn. akt II SAB/Ol 49/12) odrzucił sprzeciw skarżącego od powyższego postanowienia.
Jednocześnie postanowieniem z dnia 20 kwietnia 2015 r. (sygn. akt II SAB/Ol 49/12) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, na podstawie art. 178 w zw. z art. 175 § 1, § 2 i § 3 p.p.s.a., odrzucił wniesioną przez skarżącego skargę kasacyjną jako niedopuszczalną, gdyż została ona sporządzona osobiście przez skarżącego, który nie należy do kręgu osób zwolnionych, z racji wykonywanego zawodu prawniczego lub z tytułu posiadania odpowiedniego stopnia naukowego, z obowiązującego przymusu adwokacko - radcowskiego. Odpis tego postanowienia wraz z uzasadnieniem oraz pouczeniem o terminie i sposobie wniesienia zażalenia doręczono skarżącemu w dniu 7 maja 2015 r.
Następnie w dniu 11 maja 2015 r. skarżący wniósł sporządzone osobiście zażalenie na powyższe postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 194 § 4 p.p.s.a. zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinien sporządzić adwokat lub radca prawny. Powyższego wymogu nie stosuje się jeżeli takie zażalenie sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli zażalenie takie wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 w zw. z art. 194 § 4 zd. 2 p.p.s.a.). Ponadto w sprawach wskazanych w art. 175 § 3 p.p.s.a. zażalenie takie może sporządzić także doradca podatkowy i rzecznik patentowy.
Należy podkreślić, iż obowiązek ustanowiony w art. 194 § 4 p.p.s.a. ma charakter bezwzględny, co oznacza, że żadne szczególne okoliczności nie uprawniają strony do osobistego sporządzenia zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną (por. postanowienia NSA: z dnia 25 października 2011 r., sygn. akt II OZ 970/11 oraz z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt II FZ 543/14; www.orzeczenia.nsa.gov.pl). Niesporządzenie zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną przez adwokata, radcę prawnego lub podmioty wskazane w art. 175 § 2 lub § 3 p.p.s.a. jest nieusuwalnym brakiem (por. postanowienie NSA z dnia 8 grudnia 2004 r., sygn. akt OZ 713/04). Przy czym zawarte w art. 194 § 4 p.p.s.a. pojęcie "sporządzenie" należy rozumieć jako "napisanie i podpisanie" zażalenia w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej, ponieważ to podpis wprost wskazuje osobę, która sporządziła zażalenie (por. B. Gruszczyński, A. Kabat (w:) B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Warszawa 2013, s. 652 i 559).
W myśl art. 197 § 2 p.p.s.a. do postępowania toczącego się na skutek zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy o skardze kasacyjnej. Zgodnie zaś z art. 178 p.p.s.a. wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym skargę kasacyjną wniesioną po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalną, jak również skargę kasacyjną, której braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
W rozpoznawanej sprawie jest bezsporne, że skarżący wniósł zażalenie na postanowienie tut. Sądu odrzucające skargę kasacyjną, które to zażalenie nie było podpisane przez żadnego profesjonalnego pełnomocnika wskazanego w art. 175 p.p.s.a. Tym samym, wniesiony środek odwoławczy nie spełnia wymogu uregulowanego w art. 194 § 4 p.p.s.a.
Z tych względów zażalenie jako niedopuszczalne, podlega odrzuceniu na podstawie art. 178 p.p.s.a. w zw. z art. 197 § 2 p.p.s.a.