Sprawa ze skargi na postanowienie WSA w Olsztynie w sprawie ze skargi A. Z. na bezczynność Wojewody w przedmiocie sprzeciwu do zgłoszenia rozbiórki obiektu
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska po rozpoznaniu w dniu 6 sierpnia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi kasacyjnej A. Z. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. akt II SAB/Ol 57/13 w sprawie ze skargi A. Z. na bezczynność Wojewody w przedmiocie sprzeciwu do zgłoszenia rozbiórki obiektu postanawia odrzucić skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 14 stycznia 2015 r. Sąd odrzucił skargę A. Z. na bezczynność Wojewody w przedmiocie sprzeciwu do zgłoszenia rozbiórki obiektu.

Odpis tego postanowienia z uzasadnieniem został doręczony skarżącym dnia

3 lutego 2015 r. wraz z pouczeniem, że w terminie 30 dni od daty doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem, strona może wnieść skargę kasacyjną, która powinna być pod rygorem odrzucenia sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego.

Skarżący wniósł sporządzona osobiście, nazwaną "zażaleniem", skargę kasacyjną na powyższe postanowienie.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.

Skarga kasacyjna podlega odrzuceniu.

Stosownie do art. 175 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), dalej powoływanej jako: "p.p.s.a.", skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego, chyba że skargę kasacyjną sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli skargę kasacyjną wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.

Sporządzenie zatem skargi kasacyjnej osobiście przez skarżącego, który nie należy do kręgu osób zwolnionych, z racji wykonywanego zawodu prawniczego lub z tytułu posiadania odpowiedniego stopnia naukowego, z obowiązującego przymusu adwokacko-radcowskiego, skutkuje jej odrzuceniem jako niedopuszczalnej.

W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 178 p.p.s.a., należało postanowić, jak w sentencji.

Strona 1/1