Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Jezielska po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2017r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. R. na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. w przedmiocie złożenia propozycji zatrudnienia postanawia odrzucić skargę.
D. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na bezczynność Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w O. wyrażającą się w braku złożenia skarżącemu propozycji zatrudnienia w Krajowej Administracji Skarbowej pomimo istnienia ku temu ustawowego obowiązku wynikającego z art. 165 ust. 7 ustawy z dnia 16 listopada 2016r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz.U. z 2016r. poz. 1948 ze zm., dalej jako: Przepisy wprowadzające KAS). W złożonej skardze skarżący wniósł, aby tutejszy Sąd stwierdził istnienie opisanej powyżej bezczynności organu i aby zobowiązał organ do niezwłocznego złożenia skarżącemu propozycji zatrudnienia uwzględniającej posiadane przez niego kwalifikacje, przebieg dotychczasowej pracy oraz dotychczasowe miejsce zamieszkania. W uzasadnieniu skarżący podał, że rozpoczął pracę w Urzędzie Skarbowym w K. w dniu 20 czerwca 1995r., a w dniu 20 maja 1998r. zawarto z nim umowę o pracę na czas nieokreślony. Z dniem 1 stycznia 2008r. awansował na stanowisko komisarza skarbowego, a od dnia 1 marca 2017r. pracuje w Referacie Podatków Dochodowych i Podatku od Towarów i Usług, Podatków Majątkowych i Sektorowych Urzędu Skarbowego w K. Wskazał, że w maju 2017r. nie dostał propozycji pracy, mimo że koledzy i koleżanki z pracy takowe otrzymali. Wobec tego w dniu 2 czerwca 2017r. złożył do organu wezwanie do przedłożenia propozycji pracy, które okazało się bezskuteczne. W tych okolicznościach skarżący uznał, że wniesienie skargi na opisaną powyżej bezczynność organu jest konieczne, gdyż jego zdaniem w świetle art. 165 ust. 7 Przepisów wprowadzających KAS, organ powinien w terminie do dnia 31 maja 2017r. złożyć wszystkim pracownikom propozycję pracy lub służby.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w O. wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie o jej oddalenie. W uzasadnieniu podano, że korzystając z uprawnień wynikających z ustawy Przepisy wprowadzające KAS, organ nie złożył skarżącemu pisemnej propozycji określającej nowe warunki zatrudnienia albo pełnienia służby, wobec czego - zgodnie z art. 170 ust. 1 Przepisów wprowadzających KAS - stosunek pracy skarżącego wygasł z dniem 31 sierpnia 2017r. Wskazano, że w sprawach związanych ze składaniem lub nieskładaniem pisemnych propozycji zatrudnienia, organ działał jako pracodawca a nie jako organ administracji. Podkreślono, że skarżący był członkiem korpusu służby cywilnej, zatrudnionym w służbie cywilnej na podstawie umowy o pracę, zaś zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008r. o służbie cywilnej (t.j. Dz.U. z 2016r., poz. 1345 ze zm., dalej jako: u.s.c.) w sprawach dotyczących stosunku pracy w służbie cywilnej stosuje się przepisy Kodeksu pracy i inne przepisy prawa pracy. Spory o roszczenia dotyczące stosunku pracy w służbie cywilnej rozpatrywane są przez sądy pracy. W świetle tej regulacji prawnej wszelkie ewentualne roszczenia pracowników - członków korpusu służby cywilnej, związane z propozycjami zatrudnienia lub wynikające z ich braku - powinny być zatem kierowane do sądów pracy, a nie do sądów administracyjnych. W związku z tym skarga winna być odrzucona. Z ostrożności procesowej sformułowano także wniosek o oddalenie skargi uznając, że organ nie miał ustawowego obowiązku złożenia skarżącemu propozycji dalszego zatrudnienia, zaś niezłożenie tej propozycji nie może być traktowane jako bezczynność organu.