Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA - Marzenna Glabas po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi L. M., na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie określenia kierunków rozwoju i polityki oświatowej Miasta postanawia odrzucić skargę.
W dniu 19 września 2005 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie wpłynęła skarga L. M., w której zarzucił Prezydentowi Miasta, że nie określił kierunków rozwoju i polityki oświatowej miasta O., a w szczególności brak uregulowań prawnych dotyczących oświaty w O. w okresie od 31 grudnia 2003 r. do 23 lutego 2005 r.
W odpowiedzi na skargę Prezydent Miasta wniósł o jej oddalenie, podając w uzasadnieniu, że Rada Miasta nie była zobowiązana do ustalania kierunków rozwoju i polityki oświaty w okresie od 31 grudnia 2003 r. do 23 lutego 2005 r. Ustawa o systemie oświaty nie nakłada na Radę obowiązku aktualizacji tego rodzaju uchwał w konkretnie oznaczonym czasie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:
Stosownie do art. l § l ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej oraz rozstrzyganie sporów kompetencyjnych i o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego, samorządowymi kolegiami odwoławczymi i między tymi organami a organami administracji rządowej.
Merytoryczne badanie legalności aktów administracyjnych poddanych kognicji Sądu jest możliwe jedynie wówczas, gdy skarga na nie jest dopuszczalna, tzn. gdy przedmiot sprawy należy do właściwości Sądu, skargę wniesie uprawniony podmiot oraz gdy spełnia ona wymogi formalne i została złożona w terminie. Wniesiona skarga jest niedopuszczalna.
Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4 tegoż przepisu, tj. gdy organ administracji publicznej załatwia sprawę przez wydanie decyzji administracyjnych, postanowień wydanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty, postanowień wydanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie oraz innych aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
Szczególne rozwiązanie zawiera przepis art. 101a ust. l ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poóz. 1591 z późn. zm.), dopuszczający zaskarżenie do sądu administracyjnego niewykonania przez organ gminy czynności nakazanych prawem. Skarga na bezczynność organów gminy może dotyczyć działalności uchwałodawczej w takim zakresie, w jakim obowiązujące przepisy prawa nakładają na organy gminy obowiązek podjęcia uchwały lub wydania zarządzenia.
W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę na bezczynność Prezydenta Miasta, zarzucając temu organowi, iż nie określił kierunków rozwoju i polityki oświatowej O., w szczególności brak aktów prawa miejscowego dotyczących funkcjonowania oświaty w O. w okresie od dnia 31 grudnia 2003 r. do 23 marca 2005 r.
W świetle obowiązujących przepisów prawa Prezydent Miasta nie miał ustawowego obowiązku wydania aktu o żądanej przez skarżącego treści. Skoro zatem zarzucany brak działania organu wykonawczego gminy nie mieści się w art. 101 a ustawy o samorządzie gminnym, to tym samym nie podlega kontroli sądowoadministracyjnej.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 58 § l pkt 6 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało postanowić jak w sentencji.