Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Raszkowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia WSA Adam Matuszak po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2011 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. Z. o wyłączenie sędziów WSA w Olsztynie: Marzenny Glabas, A. J. - S. i Tadeusza Lipińskiego od orzekania w sprawie ze skargi A. Z. na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 27 sierpnia 2010 r. w sprawie orzeczenia dyscyplinarnego postanawia oddalić wniosek. WSA/pos.1- sentencja postanowienia
W dniu 7 grudnia 2010 r. A. Z. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na bezczynność Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 27 sierpnia 2010 r. w sprawie orzeczenia dyscyplinarnego.
Następnie, dnia 17 stycznia 2011 r. skarżący złożył wniosek o wyłączenie składu orzekającego rozpoznającego skargę w niniejszej sprawie. Wskazał, że podstawą wyłączenia sędziów WSA Marzenny Glabas, A. J. - S. i T. L. jest art. 19 w zw. z art. 183 § 2 pkt 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270, ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a.
Podał w uzasadnieniu, że istnieje uzasadniona wątpliwość co do bezstronności sędziów WSA, gdyż skarżący występował wielokrotnie o ich wyłączenie od rozpoznawania jego spraw. Zdaniem skarżącego powyższe dowodzi istnienia "uzasadnionej przesłanki stosunku osobistego" sędziów wobec skarżącego oraz inne przesłanki zawarte w art. 19 p.p.s.a, w tym mała obiektywność sędziów. Brak obiektywizmu skarżący upatruje w fakcie zaniechania przesłania skarżącemu załączników do odpowiedzi na skargę organu administracji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje.
Wniosek nie jest zasadny.
Przypomnieć należy, że instytucja wyłączenia sędziego jest istotną gwarancją procesową prawidłowego rozpoznania sprawy przez sąd w takim składzie orzekającym, którego sędziowie nie pozostają w relacjach osobistych ze stronami oraz nie mieli określonych związków z rozpoznawana sprawą. Ratio legis przepisów o wyłączeniu sędziego sprowadza się bowiem do eliminowania wszelkich przyczyn, mogących skutkować w otoczeniu jakimikolwiek wątpliwościami co do bezstronności i obiektywizmu sędziego w rozpoznawaniu określonej sprawy (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 lipca 2004 r., sygn. akt SK 19/02, OTK-A z 2004 r., nr 7, poz. 67). Z tych też względów wyłączenie sędziego następuje także, niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, na żądanie sędziego lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do jego bezstronności w danej sprawie (art. 19 p.p.s.a.).
Przede wszystkim podnieść należy, że wskazani we wniosku sędziowie orzekający w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Olsztynie złożyli oświadczenie o braku podstaw do wyłączenia z orzekania w przedmiotowej sprawie wobec braku pomiędzy nimi a którąkolwiek ze stron tego postępowania tego rodzaju okoliczności, które mogłyby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich bezstronności z niniejszej sprawie. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego istnieje natomiast ugruntowany pogląd, że skoro sędzia, którego dotyczy wniosek złożył oświadczenie, że nie zachodzą żadne okoliczności określone w art. 18 i art. 19 p.p.s.a., dające podstawę do wyłączenia od rozpoznawania w niniejszej sprawie i prawdziwość tego oświadczenia nie budzi żadnych wątpliwości, to wniosek o jego wyłączenie nie zasługuje na uwzględnienie (por. np. postanowienie NSA z dnia 19 listopada 2010 r., I OZ 864/10). Autorytet moralny sędziego przemawia za wiarygodnością złożonego wyjaśnienia i jeżeli strona żądająca wyłączenia zaprzecza prawdziwości, obowiązana jest wskazać i udowodnić okoliczności, które by podważały wiarygodność oświadczenia sędziego (por. postanowienie z 25 sierpnia 1971 r., I CZ 121/71, OSN 1972, poz. 55).