Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 10 czerwca 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. P., B. P. i K. P. na bezczynność Gminy Strzelce Opolskie w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: 1) odrzucić skargę, 2) zwrócić skarżącym solidarnie kwotę 100 (sto) złotych, tytułem uiszczonego wpisu od skargi.
Pismem z dnia 4 marca 2013 r. (doprecyzowanym na wezwanie Sądu w piśmie z dnia 15 maja 2013 r.) S. P., B. P. i K. P. złożyli za pośrednictwem Rady Miejskiej w Strzelcach Opolskich do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na bezczynność Gminy Strzelce Opolskie w zakresie usunięcia zapisów w uchwale Rady Miejskiej w Strzelcach Opolskich z dnia 25 maja 2011 r., Nr X/43/11, w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Strzelce Opolskie dla wsi Rożniątów. W skardze wnieśli o nakazanie Radzie Miejskiej wykreślenia w ww. uchwale zapisów o podziale działki nr [...]. Jako podstawę prawną wniesionej skargi skarżący wskazali m.in. art. 3 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 2 kwietnia 2013 r. skarżący zostali wezwani do uiszczenia solidarnie wpisu sądowego w kwocie 100 zł, w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
Powyższe wezwania zostały przesłane na adres skarżących wskazany w skardze i pod tym adresem doręczone do rąk S. P. w dniu 8 kwietnia 2013 r., co potwierdził własnoręcznym podpisem na zwrotnych pocztowych potwierdzeniach odbioru przesyłek.
W dniu 16 kwietnia 2013 r. skarżący uiścili wpis od skargi w wysokości 100 zł (por. wyciąg bankowy - k. 63 akt sądowych).
W odpowiedzi na skargę Gmina Strzelce Opolskie wniosła o uznanie skargi za bezzasadną, gdyż na żadnym etapie postępowania organ nie pozostawał w bezczynności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Na wstępie należy wskazać, że Sąd z urzędu bada w pierwszej kolejności dopuszczalność skargi, ustalając czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia, wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a. Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. sąd odrzuca skargę jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne z innych przyczyn niż określone w pkt 1-5 (przypadki niedotyczące niniejszej sprawy). W pierwszym rzędzie Sąd badał zatem, czy ze względu na przedmiot zaskarżenia skarga może zostać rozpoznana merytorycznie, czy też w niniejszej sprawie sądowa kontrola jest niedopuszczalna. W myśl art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a., sąd rozpoznaje skargi na bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a § 2 art. 3 P.p.s.a., a więc gdy przedmiotem skargi są: decyzje administracyjne (pkt 1); postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty (pkt 2); postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie (pkt 3); inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (pkt 4); pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach (pkt 4a). Z przytoczonej regulacji wynika, że sądowa kontrola działalności administracji publicznej obejmująca bezczynność organów możliwa jest tylko w podanym wyżej zakresie. Tym samym na podstawie omawianego przepisu nie jest dopuszczalna skarga na bezczynność w przypadku określonym w art. 3 § 2 pkt 5 P.p.s.a, tj. w sprawach dotyczących aktów prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej.