Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w [...] na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia postanawia: 1. umorzyć postępowanie, 2. zwrócić skarżącej Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością A w [...] kwotę 100 (sto) złotych, tytułem uiszczonego wpisu.
Skarżąca - A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w [...] wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Wójta Gminy Jemielnica z dnia 29 października 2014 r., nr [...], odmawiającej ustalenia środowiskowych uwarunkowań realizacji przedsięwzięcia.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu w odpowiedzi na skargę wniosło o jej oddalenie, prezentując stanowisko, że w dacie złożenia skargi, nie został przekroczony termin rozpatrzenia sprawy, wyznaczony zgodnie z art. 36 K.p.a. Argumentowało Kolegium, że odroczenie rozpatrzenia odwołania uzasadnione jest usprawiedliwioną nieobecnością członka składu orzekającego oraz koniecznością uzupełnienia akt postępowania.
Pismem procesowym z dnia 19 maja 2015 r. profesjonalny pełnomocnik skarżącej oświadczył, że cofa skargę, gdyż organ w dniu 4 maja 2015 r. wydał decyzję w sprawie, a zatem postępowanie dotyczące przewlekłego prowadzenia postępowania stało się bezprzedmiotowe.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie w sprawie należało umorzyć.
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.
Skarżący może w każdym czasie cofnąć skargę, a sąd jest związany jej cofnięciem (art. 60 zdanie pierwsze P.p.s.a.). Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Mając na uwadze powyższy przepis oraz dokonując zgodnie z jego dyspozycją oceny oświadczenia pełnomocnika skarżącej Spółki o cofnięciu skargi, uznać należało, iż oświadczenie to wiązało Sąd, bowiem z treści tego oświadczenia oraz treści wniosku nie wynikało, aby złożone zostało ono w celu obejścia prawa, jak też, aby spowodowało utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności lub utrzymaniem w mocy aktu wydanego z naruszeniem prawa, które stanowiłoby podstawę do wznowienia postępowania przed organem administracji publicznej. Skarżąca Spółka cofając skargę uznała, że zbędne jest prowadzenie postępowania sądowoadministracyjnego, gdyż taki sposób ochrony jego interesu prawnego nie jest już potrzebny, czemu dała wyraz w piśmie procesowym z dnia 19 maja 2015 r.
Skarżący może cofnąć skargę w każdym czasie, bowiem to on rozporządza skargą i stąd też wobec stwierdzenia braku przesłanek uniemożliwiających Sądowi uznanie za niedopuszczalne cofnięcie przedmiotowej skargi, w oparciu o art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. postępowanie w sprawie należało umorzyć.
Zgodnie z art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego. Stąd też wobec uiszczenia przez skarżącą kwoty 100 złotych tytułem wpisu należało w punkcie 2 postanowienia orzec o jego zwrocie.
Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. i art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a. orzeczono jak w sentencji.