Stosownie do art. 37 § 1 K.p.a. na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Powołany przepis przewiduje zatem środek zaskarżenia, który służy do zwalczania bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania w postaci zażalenia do organu wyższego stopnia, a w razie braku takiego organu - jak ma to miejsce w odniesieniu do samorządowego kolegium odwoławczego - wezwania tego organu do usunięcia naruszenia prawa. Zatem warunkiem skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego na opieszałość samorządowego kolegium odwoławczego jest uprzednie złożenie wezwania do usunięcia naruszenia prawa w trybie art. 37 § 1 K.p.a.
A. Z. nie skorzystała z wymienionego środka prawnego, a zatem nie dopełniła warunku dopuszczalności skargi, określonego w art. 52 § 2 P.p.s.a. W aktach sprawy brak jest bowiem pisma strony, które mogłoby, w ocenie Sądu, spełniać wymogi wezwania Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu do usunięcia naruszenia prawa wywołanego przewlekłym prowadzaniem przez tenże organ postępowania w tej konkretnej sprawie, tj. rozpoznania odwołania skarżącej od decyzji Burmistrza Grodkowa z dnia 19 czerwca 2013 r. Skarżąca również takiego pisma nie wskazała. Natomiast zawarte w odwołaniach prośby o szybkie rozpatrzenie sprawy, na które powołuje się skarżąca, nie mogą spełniać omawianego wymogu.
Skoro w sprawie nie doszło do skutecznego złożenia przez skarżącą wezwania do usunięcia naruszenia prawa, to tym samym nie został wyczerpany tryb zaskarżenia, co powoduje niedopuszczalność skargi.
Mając na uwadze powyższe, skargę należało odrzucić jako niedopuszczalną, stąd na zasadzie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji.