Sprawa ze skargi na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Opolskiego w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik (spr.) Sędzia NSA Jerzy Krupiński po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi Y. B. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Opolskiego w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy postanawia 1) umorzyć postępowanie, 2) zwrócić skarżącej Y. B. kwotę 100 (sto) złotych, tytułem uiszczonego wpisu sądowego od skargi.

Uzasadnienie

Skarżąca Y. B., reprezentowana przez radcę prawnego A. S. wniosła skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Opolskiego w przedmiocie rozpoznania wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i podjęcie pracy przez cudzoziemca.

Wojewoda Opolski w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie.

Decyzją z 3 lutego 2020 r., nr [...], Wojewoda Opolski zezwolił skarżącej na pobyt czasowy i pracę do 31 sierpnia 2022 r.

Pełnomocnik skarżącej w piśmie z 10 lutego 2020 r. oświadczyła, iż wycofuje skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Postępowanie w sprawie należało umorzyć.

Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, ze zm., zwanej dalej również P.p.s.a.) sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę.

Skarżący może w każdym czasie cofnąć skargę, a sąd jest związany jej cofnięciem (art. 60 P.p.s.a., zdanie pierwsze i drugie). Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

Mając na uwadze powyższy przepis oraz dokonując zgodnie z jego dyspozycją oceny oświadczenia skarżącej o cofnięciu skargi, uznać należało, iż oświadczenie to wiązało sąd, bowiem z treści tego oświadczenia oraz treści skargi nie wynikało, aby złożone zostało ono w celu obejścia prawa, jak też, aby spowodowało utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.

Strona skarżąca może cofnąć skargę w każdym czasie, bowiem to ona rozporządza skargą i stąd też wobec stwierdzenia braku przesłanek uniemożliwiających sądowi uznanie za niedopuszczalne cofnięcie przedmiotowej skargi, w oparciu o art. 161 § 1 pkt 1 ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, postępowanie w sprawie należało umorzyć.

Jednocześnie, z uwagi na to, iż pełnomocnik skarżącej złożyła oświadczenie o cofnięciu skargi przed rozpoczęciem posiedzenia Sądu, na które sprawa została skierowana, stosownie do art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a. orzeczono o zwrocie całości uiszczonego przez skarżącą wpisu od skargi w wysokości 100 zł.

Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1