Dopuszczalność wniesienia skargi sądowoadministracyjnej nie przesądza jednak automatycznie o możliwości jej merytorycznego rozpoznania przez Sąd. Na wstępie Sąd bada z urzędu dopuszczalność skargi, ustalając, czy nie zachodzi jedna z przesłanek do jej odrzucenia wymienionych enumeratywnie w art. 58 § 1 P.p.s.a. Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. sąd odrzuca skargę jeżeli jej wniesienie jest niedopuszczalne z innych przyczyn niż określone w pkt 1-5 tego przepisu.
Na zasadzie art. 52 P.p.s.a., warunkiem dopuszczalności skargi jest uprzednie wyczerpanie środków zaskarżenia służących stronie w postępowaniu administracyjnym. Stosownie do art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z poźn. zm.), zwanej dalej K.p.a., na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. W świetle przywołanych regulacji, wniesienie skargi sądowoadministracyjnej na przewlekłość postępowania administracyjnego musi być poprzedzone postępowaniem przewidzianym art. 37 K.p.a.
Z uwagi na zarzucaną w skardze przewlekłość organu w postępowaniu dotyczącym aktualizacji operatu ewidencji gruntów i budynków, organem wyższego stopnia nad Starostą Opolskim jako organem administracji geodezyjnej i kartograficznej, jest - stosownie do art. 7b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r., Nr 193, poz. 1287 z poźn. zm.) - Wojewódzki Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Opolu. Do tego organu skarżący powinien zatem złożyć zażalenie przed wniesieniem skargi na przewlekłość prowadzenia postępowania przez Starostę Opolskiego, aby wyczerpać tryb określony w art. 52 P.p.s.a. w zw. z art. 37 K.p.a. Skarżący nie złożył jednak takiego zażalenia, co wnika jednoznacznie z treści pisma dnia 14 października 2012 r., jak i z materiału dokumentacyjnego sprawy. W protokole sporządzonym przez Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w Opolu w dniu 28 czerwca 2012 r. odnotowano fakt złożenia przez J. M. skargi na bezczynność Starosty Opolskiego w załatwieniu wszczętego w dniu 4 kwietnia 2012 r. postępowania w sprawie aktualizacji operatu. Skarżący podał do protokołu, że postępowanie to nie zostało zakończone ani nie został poinformowany przez organ o jego umorzeniu lub "innym prowadzeniu wszczętego postępowania". Uznając, że skarga ta jest w istocie zażaleniem, o jakim mowa w art. 37 § 1 K.p.a., dostrzec należy, że nie dotyczy ona przewlekłości postępowania ale bezczynności organu, co jest przedmiotem odrębnej sprawy sądowoadministracyjnej.
W tych okolicznościach należało uznać, że w zakresie zarzucanej w skardze przewlekłości postępowania prowadzonego przez Starostę Opolskiego skarżący nie wyczerpał dostępnych środków prawnych w administracyjnym toku instancji, tj. trybu wynikającego z art. 37 § 1 K.p.a. Tym samym nie został spełniony warunek dopuszczalności skargi, określony w art. 52 § 1 P.p.s.a., co przesądza o konieczności jej odrzucenia.
Z powyższych względów, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a, orzeczono jak w sentencji.