Zgodnie z art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.) - dalej: "K.p.a.", stronie służy prawo do wniesienia ponaglenia, jeżeli: 1) nie załatwiono sprawy w terminie określonym w art. 35 lub przepisach szczególnych ani w terminie wskazanym zgodnie z art. 36 §
1 (bezczynność); 2) postępowanie jest prowadzone dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy (przewlekłość). Ponaglenie zawiera uzasadnienie (§ 2). Ponaglenie wnosi się: 1) do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie; 2) do organu prowadzącego postępowanie - jeżeli nie ma organu wyższego stopnia (§ 3).
Złożenie ponaglenia w trybie art. 37 K.p.a. ma określone konsekwencje związane z obowiązkiem jego rozpatrzenia. W wypadku złożenia ponaglenia na przewlekłość zgodnie z art. 37 § 6 K.p.a. organ rozpatrujący ponaglenie wydaje bowiem postanowienie, w którym: wskazuje, czy organ rozpatrujący sprawę dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania, stwierdzając jednocześnie, czy miało ono miejsce z rażącym naruszeniem prawa, a w przypadku stwierdzenia bezczynności lub przewlekłości:
a) zobowiązuje organ rozpatrujący sprawę do załatwienia sprawy, wyznaczając termin do jej załatwienia, jeżeli postępowanie jest niezakończone,
b) zarządza wyjaśnienie przyczyn i ustalenie osób winnych bezczynności lub przewlekłości, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających bezczynności lub przewlekłości w przyszłości
Na podstawie art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r. poz. 935) w niniejszej sprawie znajduje zastosowanie art. 53 § 2b p.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym od 1 czerwca 2017 r. Zgodnie z tym przepisem skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania można wnieść w każdym czasie po wniesieniu ponaglenia do właściwego organu.
Dlatego warunkiem koniecznym skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego na przewlekłość postępowania organu administracji jest uprzednie, tj. przed złożeniem skargi do sądu administracyjnego, wniesienie ponaglenia.
W rozpatrywanym przypadku do postępowania w przedmiocie przewlekłości postępowania administracyjnego ma zastosowanie art. 37 K.p.a. i 53 § 2b P.p.s.a.
w brzmieniu obowiązującym po 1 czerwca 2017 r., z tego względu, że sprawa została wszczęta w dniu 14 lutego 2018 r. przez wniesienie do sądu skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ I instancji.
W związku z powyższym skarżąca, stosownie do treści przywołanych powyżej przepisów obowiązana była przed skierowaniem skargi do sądu administracyjnego wnieść ponaglenie do właściwego organu i dopiero wówczas złożyć skargę na bezczynność. Z akt administracyjnych sprawy oraz udzielonego wyjaśnienia skarżącej z dnia 25 kwietnia 2018 r. wynika, że skarżąca nie wyczerpała trybu o którym mowa w art. 37 § 1 k.p.a. i art. 53 § 2b P.p.s.a. i nie złożyła ponaglenia do właściwego organu.
Tym samym, w sprawie nie został wyczerpany przysługujący stronie środek zaskarżenia, co oznacza, że skarga na przewlekłość jest niedopuszczalna.
Dlatego Sąd, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w związku z art. 52 § 1 i 2 oraz art. 53 § 2b P.p.s.a., orzekł jak w sentencji.