Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Protokolant : st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w dniu 8 kwietnia 2014 r. na rozprawie sprawy ze skargi B. P., K. P. i S. P. na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Strzelcach Opolskich w przedmiocie wykonania określonych robót budowlanych postanawia 1) umorzyć postępowanie, 2) zwrócić skarżącym solidarnie uiszczony wpis sądowy w kwocie 100 (sto) złotych.
B. P., działając jako pełnomocnik K. P. i S. P. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę, której przedmiotem uczyniła bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Strzelcach Opolskich w przedmiocie wykonania określonych robót budowlanych. Uzasadniając przedmiotową skargę wskazała, że pomimo złożonego wniosku i kilkukrotnego monitowania organ nie wszczął postępowania dotyczącego samowoli budowlanej na działce nr A, co stanowi rażące naruszenie prawa. Wskazując na powyższe domagała się zobowiązania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Strzelcach Opolskich do wydania odpowiedniego aktu w terminie 14 dni oraz ukarania dyscyplinarnego pracownika winnego niezałatwienie sprawy, a także zasądzenie kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Strzelcach Opolskich wniósł o oddalenie skargi. Organ wyjaśnił, iż nie pozostaje w bezczynności bowiem dwa z postępowań, jakie prowadził w tym przedmiocie, są postępowaniami zakończonymi i stanowiły przedmiot zaskarżenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. Pismo Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu, na które powołuje się skarżąca, stanowi odpowiedź organu na wnoszone przez S. P. skargi. Organ podkreślił, iż w miarę możliwości oraz posiadanych kompetencji sprawdzi kwestie, które nie były jeszcze przedmiotem działania Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego, a zostały uszczegółowione w piśmie strony.
Pismem z dnia 19 lutego 2014 r. B. P. przesłała do WSA w Opolu kserokopię zażalenia z dnia 26 grudnia 2013 r. na niezałatwienie sprawy w terminie i bezczynność PINB w Strzelcach Opolskich wniesione do Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu.
Następnie pismem z dnia 21 marca 2014 r. B. P. wycofała skargę wywiedzioną do tut. Sądu i wniosła o zwrot uiszczonego wpisu od skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Postępowanie podlega umorzeniu.
Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2013 r., poz. 270), zwanej dalej P.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Oświadczenie skarżącego o cofnięciu skargi, co do zasady, jest wiążące dla sądu i w myśl art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a., skutkuje umorzeniem postępowania sądowoadministracyjnego. Jednakże Sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Ponadto, na zasadzie art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a., sąd administracyjny z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego.
W świetle przytoczonego przepisu, cofnięcie skargi, oznaczające w istocie rezygnację strony z kontynuowania postępowania administracyjnego, podlega kontroli sądu administracyjnego.
Stosownie do powołanych powyżej przepisów, dokonane przez B. P., działającą w sprawie jako pełnomocnik K. i S. P., cofnięcie skargi uznać należało za skuteczne. W piśmie z dnia 21 marca 2014 r. B. P., wyraźnie bowiem oświadczyła, że cofa wniesioną skargę.
Jednocześnie, w ocenie Sądu, dokonane cofnięcie nie zmierza do obejścia prawa. Poza tym, przyjdzie zważyć, że skarga została złożona na bezczynność Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Strzelcach Opolskich i związana była z samowolą budowlana budynku położonego na działce nr A, która była już przedmiotem rozpoznania przez organy i Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu. W okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie zachodzą również, zdaniem Sądu, przesłanki uzasadniające niedopuszczalność cofnięcia skargi, o których mowa w art. 60 P.p.s.a. Z tego względu należało uznać, że nastąpiło skuteczne cofnięcie skargi.
Wobec skutecznego cofnięcia skargi przyjąć należało, że w niniejszej sprawie zaistniała przesłanka umorzenia postępowania, o której mowa w art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. Zgodnie z tą regulacją, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. Orzeczenie o kosztach, zawarte w punkcie 2 postanowienia, oparto o przepis art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.
Mając na uwadze powyższe, orzeczono jak w sentencji.