Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym : Przewodniczący : Sędzia WSA Teresa Cisyk - spr. po rozpoznaniu w dniu 22 maja 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. O. o przyznanie prawa pomocy w sprawie ze skargi M. O. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie przyznania zasiłku stałego postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
M. O. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę z dnia 17 marca 2017 r. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu, polegającą na braku rozpatrzenia odwołania od decyzji Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Prudniku, działającego z upoważnienia Burmistrza Prudnika, z dnia 26 stycznia 2017 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania skarżącemu zasiłku stałego.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, wniosło o jej odrzucenie. Kolegium wskazało, że skarga na bezczynność tego organu w zakresie rozpoznania odwołania od decyzji z dnia 26 stycznia 2017 r., nr [...], wydanej przez Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w Prudniku, jest niedopuszczalna z uwagi na niewyczerpanie przez skarżącego przysługującego środka zaskarżenia, w postaci zażalenia w trybie art. 37 K.p.a.
Na skutek zarządzenia z dnia 25 kwietnia 2017 r., wezwano skarżącego do usunięcia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, braków formalnych skargi z dnia 24 kwietnia 2017 r. na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie przyznania zasiłku stałego, przez:
- wykazanie, że przed wniesieniem skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania strona wyczerpała tryb z art. 37 § 1 K.p.a. i nadesłanie kopii pisma skierowanego w tym trybie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu, stanowiącego wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Powyższe wezwanie zawierało pouczenie, że nieusunięcie braków formalnych skargi w wyznaczonym terminie spowoduje odrzucenie skargi.
Wskazane wezwanie zostało doręczone osobiście skarżącemu w dniu 4 maja 2017 r., o czym świadczy adnotacja i podpis na zwrotnym potwierdzeniu odbioru przesyłki (por. k-34 akt sądowych).
Pismem z dnia 25 kwietnia 2017 r., nadanym przesyłką pocztową w dniu 5 maja 2017 r. (data stempla), skarżący oświadczył, że przesyła wymagane dokumenty. W załączeniu przesłał skany wielu dokumentów, w tym opisanej na wstępie decyzji organu I instancji i odwołania od niej, a także dokumentów sądowych związanych z niniejszą sprawą.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
W myśl art. 243 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.) - zwanej dalej w skrócie: "P.p.s.a.", prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Prawo pomocy nie przysługuje jednak stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi (art. 247 P.p.s.a.).
Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie i doktrynie poglądem - skarga jest oczywiście bezzasadna wtedy, gdy bez potrzeby głębszej analizy prawnej nie ulega najmniejszej wątpliwości, że nie może ona zostać uwzględniona. Chodzi więc o sytuację, w której obowiązujące prawo jasno i jednoznacznie wyklucza możliwość uwzględnienia żądania skarżącego (patrz: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz., Jan Paweł Tarno, Wydawnictwo Prawnicze LexisNexis, Warszawa 2004 r., str. 320-321; postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 sierpnia 2009 r., sygn. akt I OZ 788/09, dostępne w programie komputerowym LEX, pod numerem 552419). W szczególności dotyczy to sytuacji, w której skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 P.p.s.a. (por. J.P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz., Warszawa 2010, s. 573), w tym również wówczas, gdy strona nie uzupełniła braków skargi w terminie (por. B.Dauter, Zarys metodyki pracy sędziego sądu administracyjnego, LexisNexis, Warszawa 2008 r., s. 473), albo nie wyczerpała środków zaskarżenia. W orzecznictwie jednolicie przyjmuje się bowiem, że art. 247 P.p.s.a. może znaleźć zastosowanie w sytuacjach, gdy skarga kwalifikuje się do odrzucenia na podstawie art. 58 § 1 P.p.s.a., w szczególności w przypadkach, gdy skarga została wniesiona bez wyczerpania środków zaskarżenia w postępowaniu administracyjnym (por. postanowienie NSA z dnia 5 marca 2014 r., sygn. akt I OZ 143/14, dostępne na stronie internetowej: www.nsa.gov.pl; H. Knysiak-Molczyk, [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2012). "Brak wyczerpania środków zaskarżenia przed wniesieniem skargi do sądu jest równoznaczny z oczywistą bezzasadnością skargi w rozumieniu art. 247 p.p.s.a. Uzasadnia to więc oddalenie wniosku o przyznanie prawa pomocy z powołaniem się na ten przepis". (M. Jagielska, J. Jagielski, P. Gołaszewski [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, Warszawa 2011).