Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. H. na bezczynność Dyrektora Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Nysie w przedmiocie informacji publicznej postanawia 1) umorzyć postępowanie, 2) zwrócić skarżącemu T. H. kwotę 100 (sto) złotych, uiszczoną tytułem wpisu sądowego od skargi.
Pismem z dnia 9 czerwca 2017 r. T. H. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu skargę na bezczynność Dyrektora Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej w Nysie w przedmiocie nieudostępnienia informacji publicznej żądanej pismem z dnia 30 kwietnia 2017 r.
W wykonaniu wezwania Przewodniczącego Wydziału II z dnia 3 lipca 2017 r., pismem z dnia 4 lipca 2017 r. wezwano skarżącego do wyjaśnienia, czy podtrzymuje przedmiotową skargę, a to wobec oświadczenia zawartego w korespondencji e-mail z dnia 23 czerwca 2017 r. skierowanej do Sekretariatu Zakładu Opieki Zdrowotnej w Nysie, o wycofaniu skargi.
W odpowiedzi na powyższe, w piśmie procesowym z dnia 4 lipca 2017 r., złożonym osobiście w Biurze Podawczym tut. Sądu w dniu 5 lipca 2017 r., skarżący oświadczył, na podstawie art. 60 P.p.s.a., że cofa skargę w niniejszej sprawie. Jednocześnie wniósł o zwrot uiszczonego wpisu od skargi w kwocie 100 zł, na rachunek bankowy, z którego dokonano wpłaty.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zważył, co następuje:
Postępowanie w sprawie należało umorzyć.
Stosownie do art. 60 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.), zwanej dalej P.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę, a sąd jest związany tym cofnięciem. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności. Cofnięcie skargi jest w istocie rezygnacją z kontynuowania wszczętego postępowania przed sądem administracyjnym i oznacza odstąpienie przez stronę skarżącą od dochodzenia na drodze sądowej ochrony sfery jej praw i interesów.
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli skarżący skutecznie cofnął skargę. Natomiast po myśli art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a., sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma cofniętego do dnia rozpoczęcia rozprawy.
Stosownie do powołanego przepisu art. 60 P.p.s.a., dokonując zgodnie z jego dyspozycją, oceny oświadczenia skarżącego o cofnięciu skargi, uznać należało, że oświadczenie to wiązało Sąd. Ponadto Sąd nie stwierdził, aby omawiane oświadczenie złożone zostało w celu obejścia prawa, jak też, aby spowodowało utrzymanie w mocy czynności dotkniętych wadą nieważności.
Skarżący może cofnąć skargę w każdym czasie, bowiem to on rozporządza skargą i dlatego - wobec stwierdzenia braku przesłanek uniemożliwiających Sądowi uznanie za dopuszczalne cofnięcie przedmiotowej skargi - postępowanie w sprawie należało umorzyć.
Z tych względów, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 w zw. z art. 60 P.p.s.a., orzeczono jak w pkt 1 sentencji postanowienia. Orzeczenie w pkt 2 sentencji postanowienia, w przedmiocie zwrotu uiszczonego wpisu w kwocie 100 zł, uzasadnia przepis art. 232 § 1 pkt 1 P.p.s.a.