Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2015r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. K. na przewlekłość Samorządowego Kolegium Odwoławczego w przedmiocie warunków zabudowy postanawia odrzucić skargę. /-/ E.Brychcy
Skarżący P. K. wystąpił ze skargą do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na przewlekłość Samorządowego Kolegium Odwoławczego w związku z niezałatwieniem w terminie wniosku o wydanie warunków zabudowy dla działki oznaczonej nr ewidencyjnym [...] dla inwestycji obejmującej budowę jednorodzinnego budynku mieszkalnego wolnostojącego.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o oddalenie skargi, a w przypadku stwierdzenia braków formalnych skargi wniosło o jej odrzucenie.
Skarżący został wezwany do uzupełniania braku skargi poprzez wykazanie, w terminie 7 dni, że przed wniesieniem skargi na przewlekłość wyczerpał tryb przewidziany w art. 37 kpa, tj. czy przed wniesieniem skargi na przewlekłość wezwał do usunięcia naruszenia prawa, pod rygorem odrzucenia skargi. Przesyłka została osobiście odebrana przez skarżącego w dniu 01 kwietnia 2015r. (k. 7 akt sąd.) i pozostała bez odpowiedzi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej merytorycznego zarzutu.
Wyjaśnić należy, że obowiązkiem Sądu, przed dokonaniem merytorycznej oceny zasadności skargi, jest zbadanie, czy skarga spełnia wymogi formalne oraz czy przed jej wniesieniem skarżący wyczerpał środki zaskarżenia, które służyły w postępowaniu administracyjnym.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012r., poz. 270, ze zm., dalej "p.p.s.a.") skargę można wnieść do sądu po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (art. 52 § 2 cyt. ustawy).
W przypadku bezczynności i przewlekłości organu strona przed wniesieniem skargi do Sądu zobowiązana jest wyczerpać środek zaskarżenia przewidziany przepisem art. 37 §1 kpa. Przepis ten stanowi, że na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa lub ustalonym w myśl art. 36 kpa lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu administracji publicznej wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Oznacza to, że przed wniesieniem skargi na przewlekłość Samorządowego Kolegium Odwoławczego konieczne jest uprzednie wezwanie organu do usunięcia naruszenia prawa.
Skarżący pomimo wezwania do usunięcia braku i wykazania, że w trybie art. 37 §1 kpa wniósł wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, nie udzielił żadnej odpowiedzi. Wezwanie odebrał w dniu 01 kwietnia 2015r., zatem termin do jego wykonania upłynął w dniu 8 kwietna 2015r. (środa). Skarżący nie wykazał, że wyczerpał opisany tryb z art. 37 §1 kpa. Skarga do Sądu przysługuje bowiem dopiero po wezwaniu Kolegium Odwoławczego w usunięcia naruszenia prawa, w terminie w terminie 30 dni od dnia doręczenia skarżącemu odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia wezwania o usunięcie naruszenia prawa (art. 53 §2 p.p.s.a.). Również z akt administracyjnych załączonych do niniejszej sprawy nie wynika, że takie wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w trybie art. 37 §1 kpa zostało złożone.
Mając na uwadze powołane wyższej przepisy, skargę należało odrzucić, gdyż skarżący nie wyczerpał ustawowego trybu prawidłowego wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
Wobec powyższego na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 p.p.s.a. w zw. z art. 52 §1 p.p.s.a. Sąd orzekł, jak w postanowieniu.
/-/ E.Brychcy