Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 września 2013 r. sprawy ze skargi L. F. i M. F. na bezczynność Burmistrza Ł. w przedmiocie ograniczenia hodowli; postanawia odrzucić skargę
W skardze na bezczynność Burmistrza Ł. wniesionej z dnia 7 marca 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu L. i M. F. domagali się zobowiązania organu do załatwienia, w terminie miesiąca od uprawomocnienia się wyroku, sprawy z podania datowanego na dzień 29 listopada 2012 r. złożonego w trybie art. 363 Prawa ochrony środowiska, dotyczącego ograniczenia do 39 DJP hodowli prowadzonej przez G. K. we wsi W.. W skardze wyjaśnili m.in., że wobec upływu dwumiesięcznego terminu do załatwienia sprawy złożyli zażalenie do Rady Miejskiej w Ł., która uchwalą z dnia 27 lutego 2013 r. nr XXVIII/193/13 uznała, iż zażalenie skarżących jest bezzasadne.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. W uzasadnieniu podał m.in., że L. i M. F. "złożyli skargę na bezczynność Burmistrza w trybie art. 37 kpa", a sprawa ta "zgodnie z obowiązującymi procedurami" była badana przez Komisję Rewizyjną
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej jako "p.p.s.a.") sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty i czynności wskazane w art. 3 § 2 pkt 1-7 i w § 3, a także na bezczynności organów administracji publicznej lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a.. Badanie merytorycznej zasadności skargi na bezczynność organu musi poprzedzać sprawdzenie jej wymogów formalnych, w tym dopuszczalności skargi.
Zgodnie z art. 52 § 1 i 2 p.p.s.a., skargę (w tym także skargę na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania) można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy zaś rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie. W przypadku skargi na bezczynność, jej wniesienie dopuszczalne jest wówczas, gdy strona wyczerpała tryb przewidziany w art. 37 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej jako "k.p.a."). Zgodnie ze wskazanym przepisem na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonym w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.
Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy wskazać należy, że z akt sprawy nie wynika, czy skarżący przed złożeniem skargi wyczerpali tryb przewidziany w art. 37 § 1 k.p.a. i wnieśli zażalenie do organu wyższego stopnia względem Burmistrza Ł. Sformułowania zawarte w odpowiedzi na skargę, wbrew pozostałym okolicznościom sprawy, nie mogły stanowić dostatecznego wykazania wyczerpania środków zaskarżenia w rozumieniu art. 52 § 1 p.p.s.a. W związku z powyższym skarżący zostali wezwani przez Przewodniczącego Wydziału (pismo z dnia 8 kwietnia 2013 r.) do wykazania w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, czy przed wniesieniem skargi złożyli zażalenie do organu wyższego stopnia, to jest Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P., pod rygorem odrzucenia skargi. Pisma te skarżący odebrali odpowiednio: M. F. w dniu 22 kwietnia 2013 r. (k. 35), L. F. w dniu 29 kwietnia 2013 r. (k. 43). W odpowiedzi z dnia 29 kwietnia 2013 r. na wezwanie Sądu, przywołując przepisy art. 127 § 1 k.p.a. oraz art. 101 ust. 1 i 2a oraz art. 101a ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, skarżący podnieśli, że przed wniesieniem skargi odwołali się do organu wyższej instancji - to jest do Rady Gminy, czym wyczerpali "swoje możliwości nakazane przez ustawy" (k. 37). W kolejnym piśmie z dnia 27 sierpnia 2013 r. przedstawili zarzuty przeciwko działaniu Burmistrza, załączając m.in. kopię skierowanego do Burmistrza Ł. pisma z dnia 29 listopada 2012 r.