Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak po rozpoznaniu w dniu 14 października 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. L. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 21 maja 2010 r. sygn. akt II SAB/Po 65/09 sprawie ze skargi G. L. na bezczynność Kuratora Oświaty w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej postanawia przywrócić G. L. termin do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 21 maja 2010 r. sygn. akt II SAB/Po 65/09 /-/ D. Rzyminiak - Owczarczak
Wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 21 maja 2010 r., sygn. akt II SAB/Po 65/09, oddalono skargę G. L. na bezczynność Kuratora Oświaty w P. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej.
Pismem z dnia 20 września 2010 r. złożonym w biurze podawczym sądu przez radcę prawnego A. N. - pełnomocnika G. L., zwrócono się do Sądu z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej na wyrok tut. Sądu z dnia 21 maja 2010 r. oraz zasądzenia na rzecz pełnomocnika zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, nieopłaconej nawet w części.
Uzasadniając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi kasacyjnej pełnomocnik G. L. wyjaśnił, iż skarżąca osobiście wniosła od powyższego wyroku skargę kasacyjną, która została następnie odrzucona przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 22 lipca 2010 r. Podkreślono, że skarżącej zostało przyznane w niniejszej sprawie prawo pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowienie radcy prawnego. Początkowo ustanowiony pełnomocnik skarżącej został zwolniony z tego obowiązku, a do kolejnego ustanowionego pełnomocnika - radcy prawnego M. K., skarżąca utraciła zaufanie. Dlatego też pismem z dnia 27 czerwca 2010 r. skarżąca zwróciła się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z wnioskiem o ustanowienie radcy prawnego z urzędu do sporządzenia skargi kasacyjnej do NSA. Skarżącej odmówiono jednak przyznania prawa pomocy argumentując, że korzysta ona już z niego w pełnym zakresie.
W dalszej części wniosku wskazano, że wymienione powyżej okoliczności przesądziły, że skarżąca nie mogła wnieść skargi kasacyjnej sporządzonej przez adwokata lub radcę prawnego w ustawowym terminie. Podkreślono, że obecny pełnomocnik dowiedział się o fakcie jego ustanowienia, już po upływie terminu do wniesienia zażalenia, kiedy to w dniu 01 września 2010 r. otrzymał pismo Okręgowej Izby Radców Prawnych datowane na dzień 27 sierpnia 2010 r. W dniu 09 września 2010 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zawiadomił pełnomocnika o fakcie jego ustanowienia przez Okręgową Izbę Radców Prawnych, a wraz z zawiadomieniem doręczono pełnomocnikowi postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej. Niezwłocznie po jej otrzymaniu pełnomocnik skarżącej podjął czynności w sprawie (skontaktował się listownie ze skarżącą, zapoznał z aktami sprawy, dokonał analizy sprawy i obowiązujących przepisów, spotkał się ze skwarzącą, a następnie przystąpił do sporządzenia wniosku o przywrócenie terminu).
Następnie podano, że zgodnie z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 27 czerwca 2000 r. (sygn. akt I CZ 62/00, OSNC 2001 Nr 1, poz. 7) przyczyny uchybienia do wniesienia środka odwoławczego przez pełnomocnika ustanowionego przez sąd ustaje w dniu, w którym miał on rzeczywistą możliwość jego wniesienia. Odnosząc powyższe rozstrzygnięcie do przedmiotowej sprawy wskazano, że pełnomocnik miał rzeczywistą możliwość wniesienia zażalenie oraz wniosku o przywrócenie terminu do jego wniesienia, dopiero po zapoznaniu się ze sprawą, co też miało miejsce.