Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 20 kwietnia 2017 r. sprzeciwu skarżącego od postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 22 lutego 2017 r. w przedmiocie prawa pomocy w sprawie ze skargi T. K. na bezczynność Prezydenta Miasta w przedmiocie pomocy społecznej postanawia utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie referendarza sądowego. /-/ Jakub Zieliński
Referendarz sądowy postanowieniem z dnia 22 lutego 2017r. 1) umorzył na podstawie art. 249a ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm. - dalej: P.p.s.a.) postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i 2) odmówił przyznania prawa pomocy w pozostałym zakresie.
W uzasadnieniu referendarz co do ustalonego stanu faktycznego wyjaśnił, że:
- skarżący w dniu 20 grudnia 2016 r. wniósł o ustanowienie pełnomocnika z urzędu, zaś ostatecznie prawidłowy formularz wniosku przedłożył na wezwanie 30 stycznia 2017 r., w którym domagał się przyznania prawa pomocy w całości poprzez zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego i adwokata.
- w uzasadnieniu wniosku skarżący wskazał na brak środków na opłacenie kosztów sądowych i pełnomocnika "z wyboru", brak dochodu, brak majątku, brak oszczędności; w części wniosku dotyczącej posiadanego majątku wpisał: brak nieruchomości, brak zasobów pieniężnych, brak wartościowych przedmiotów i brak innego majątku; powołał się na brak prowadzenia własnego gospodarstwa domowego, a tym bardziej z tego powodu brak osób pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym; wnioskodawca zakreślił rubrykę dotycząca źródeł dochodu i wysokość dochodu określił na 0 zł; podał brak stałych miesięcznych zobowiązań i wydatków;
- z uwagi na fakt, że wniosek o prawo pomocy na urzędowym formularzu był niepełny co do sytuacji finansowej i rodzinnej skarżący został na podstawie art. 255 P.p.s.a. wezwany do uzupełniania wniosku o prawo pomocy poprzez przedłożenie dodatkowych aktualnych oświadczeń i dokumentów źródłowych;
- w odpowiedzi skarżący podał, że opisanie wszystkich źródeł dochodów stałych i dorywczych skarżącego oraz osób z którymi prowadzi wspólne gospodarstwo domowe zawarł w formularzu o prawo pomocy, przy czym wskazał, że art. 255 P.p.s.a nie jest podstawą prawną do domagania się udzielenia informacji o wysokości dochodów innych osób na utrzymaniu, których się znajduje; żądał podania podstawy prawnej uzasadniającej kierowanie do niego żądania o podanie dochodów innych osób niż jego osoba; następnie oświadczył, że dane dotyczące zarejestrowania w Powiatowym Urzędzie Pracy, status oraz czy pobiera zasiłek dla bezrobotnych zostało już podane w treści wniosku o prawo pomocy; żądał również podania podstawy prawnej uzasadniającej żądanie od niego udzielenia informacji o zarejestrowaniu w urzędzie pracy, skoro podał, że nie ma pracy; następnie podniósł, że zeznanie podatkowe za 2015r. nie było składane, zatem nie istnieje oryginał zeznania i jego potwierdzona za zgodność z oryginałem kopia, przy czym art. 255 P.p.s.a. nie jest podstawą do żądania od osoby ubiegającej się o prawo pomocy przedłożenie takiego zeznania, sąd może sobie sam wystąpić do organu podatkowego o doręczenie zeznania określonej osoby; żądał podania podstawy prawnej uzasadniającej wezwanie do przedłożenia zeznania podatkowego.
- odnosząc się do wezwania o podanie obrotów na rachunkach bankowych, lokatach terminowych, zaciągniętych kredytach i pożyczkach oraz o zajęciach komorniczych skarżący podał, że nie ma żadnych obrotów i informacje zostały już podane we wniosku o przyznanie prawa pomocy, przy czym art. 255 P.p.s.a. nie jest podstawą do żądania od osoby ubiegającej się o prawo pomocy podania obrotów na jej koncie skoro osoba podaje, że nie uzyskuje dochodów; żądał podania podstawy prawnej uzasadniającej wezwanie do przedłożenia danych w tym zakresie i podania mu okoliczności i czy wpływają one na wysokość dochodów, skoro osoba ich nie uzyskuje;