Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wiesława Batorowicz po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym skargi kasacyjnej M. K. od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 31 października 2014 r. o odrzuceniu skargi w sprawie ze skargi M. K. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. w przedmiocie wydania postanowienia sygnalizacyjnego; postanawia odrzucić skargę kasacyjną. /-/ Wiesława Batorowicz
Postanowieniem z dnia 31 października 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu odrzucił skargę M. K. na bezczynność Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. w przedmiocie wydania postanowienia sygnalizacyjnego.
Postanowienie to doręczono skarżącemu w dniu 28 listopada 2014 r. z pouczeniem, iż na postanowienie o odrzuceniu skargi przysługuje skarżącemu skarga kasacyjna do Naczelnego Sądu Administracyjnego, w terminie 30 dni od daty doręczenia orzeczenia, za pośrednictwem tutejszego Sądu oraz, że skarga kasacyjna, pod rygorem jej odrzucenia, powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego. Pouczono też stronę, że złożenie wniosku o przyznanie pełnomocnika z urzędu nie przerywa biegu terminu do wniesienia skargi.
Pismem z dnia 5 grudnia 2014 r., sporządzonym przez skarżącego osobiście i przesłanym do Sądu za pośrednictwem platformy ePUAP, skarżący zaskarżył postanowienie z dnia 31 października 2014 r. o odrzuceniu jego skargi, wnosząc na nie zażalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje:
Na wstępie Sąd zauważa, że zakwalifikowanie pisma skarżącego z dnia 5 grudnia 2014 r. może sprawiać pewne problemy interpretacyjne. Sąd uznał jednak, że skarżący w sposób niebudzący wątpliwości zaskarżył postanowienie o odrzuceniu skargi z dnia 31 października 2014 r. w niniejszej sprawie o sygn. akt II SAB/Po 67/14. Wskazuje na to istota żądania skarżącego, która została sformułowana w sposób następujący: "w związku z postanowieniem nr SAB/Po 67/14 z dnia 31.10.2014r., nie wnosząc środka zaskarżenia odnośnie istoty sprawy, na podstawie art. 165, 220 § 3 i 227 ppsa składam zażalenie oraz wniosek o uchylenie w trybie art. 195 § 2 ppsa skarżonego postanowienia, w związku z treścią pkt 1, 2 i 3 pouczenia występując o ustanowienie prawa pomocy, poprzez ustanowienie radcy prawnego do sporządzenia skargi kasacyjnej do Naczelnego Sądu Administracyjnego".
W związku z powyższym nie budzi wątpliwości Sądu, że złożone przez skarżącego zażalenie należy rozpatrzyć.
Sąd zakwalifikował powyższe pismo jako skargę kasacyjną, a nie jako zażalenie, gdyż zgodnie z art. 173 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej: P.p.s.a., taki środek zaskarżenia przysługiwał skarżącemu od postanowienia o odrzuceniu skargi.
Stwierdzić należy, że skarga kasacyjna M. K. z dnia 5 grudnia 2014 r., pomimo pouczenia sporządzona została osobiście przez skarżącego, a zatem nie odpowiada wymogom określonym w art. 175 § 1 P.p.s.a., albowiem zgodnie z tym przepisem skarga kasacyjna powinna być sporządzona przez adwokata lub radcę prawnego.
W tej sytuacji skargę kasacyjną na postanowienie z dnia 10 stycznia 2014 r., należało uznać za niedopuszczalną i odrzucić na podstawie art. 178 w zw. z art. 175 § 1 P.p.s.a.
W związku ze złożeniem przez skarżącego wniosku o przyznanie prawa pomocy m.in. poprzez ustanowienie pełnomocnika z urzędu wyjaśnić należy, iż w przypadku ewentualnego uwzględnienia wniosku i ustanowienia pełnomocnika z urzędu, pełnomocnik ten będzie miał możliwość wniesienia skargi kasacyjnej wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do jego wniesienia.
/-/ Wiesława Batorowicz