Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Jerzy Solarski po rozpoznaniu w dniu 18 marca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. L. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie udzielenia informacji publicznej postanawia odrzucić skargę.
W dniu 25 listopada 2004r. G. L. zarzucił Wojewodzie [...] bezczynność i domagał się "udzielenia odpowiedzi na pisma zgodnie z obowiązującymi przepisami".
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej odrzucenie i podał, że G. L. pismem z dnia 14.01.2004r. zwrócił się o przesłanie pełnych danych o nieruchomościach, gospodarstwach, budynkach itp. znajdujących się na terenie Województwa [...] i przeznaczonych do sprzedaży, a nadających się po remoncie do adaptacji i zamieszkania dla kilkudziesięciu osób. Na wniosek ten otrzymał odpowiedź, iż Wojewoda nie dysponuje informacjami, o jakie wstępował skarżący. Jednocześnie Wojewoda wskazał, że sprawy z zakresu obrotu nieruchomościami znajdującymi się w Zasobie Własności Rolnej Skarbu Państwa na terenie Województwa [...] prowadzi Agencja Nieruchomości Rolnych Oddział Terenowy [...] i tam skarżący może uzyskać interesujące go informacje. Brak jest więc po stronie organu bezczynności. Niezależnie od tego Wojewoda wskazał, że podstawę prawną skargi na bezczynność stanowi art. 3 § 2 pkt 8 P.p.s.a. w zw. z art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a. Wypełnienie wymogu uprzedniego wyczerpania środków odwoławczych następuje w przypadku skarg na bezczynność poprzez uprzednie wniesienie wezwania do usunięcia naruszenia prawa, zgodnie z art. 52 § 3 P.p.s.a. Tak więc wniesienie skargi na bezczynność powinno zostać poprzedzone wezwaniem na piśmie właściwego organu do usunięcia naruszenia prawa. Skarżący trybu tego nie wyczerpał i wobec tego skarga powinna zostać odrzucona.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
skarga podlega odrzuceniu.
Stosownie do przepisu art.3 § 1 ustawy z dnia 30.08.2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. - zwana dalej P.p.s.a.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie, przy czym kontrola ta obejmuje orzekanie między innymi w sprawach skarg na bezczynność organów w przypadkach aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa (art.3 § 2 pkt 8 w zw. z pkt 4 P.p.s.a.). Z przepisu art.52 ustawy wynika natomiast, że skargę można wnieść po wyczerpaniu środków odwoławczych, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie (§ 1 ). W przypadku skargi na akty lub czynności, o których mowa w art.3 § 2 pkt 4 - skargę można wnieść po uprzednim wezwaniu na piśmie właściwego organu.
Z akt administracyjnych i odpowiedzi na skargę wynika, że G. L. przed wniesieniem skargi na bezczynność nie wyczerpał środków odwoławczych. W tej sytuacji skarga - jako niedopuszczalna - podlega odrzuceniu, w oparciu o przepis art.58 § 1 pkt 6 i §3 P.p.s.a.
Sąd nie pobrał od skargi należnego wpisu wobec treści art. 222 P.p.s.a ( nie żąda się opłat od pisma, jeżeli już z niego wynika, że podlega ono odrzuceniu).