Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Rzeszowie Agata Kosowska-Dudzik po rozpoznaniu w dniu 10 października 2014 roku w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku J. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego w sprawie z jego skargi na przewlekłe prowadzenie przez Wójta Gminy [...] postępowania w przedmiocie wydania dokumentu - postanawia - odmówić zmiany postanowienia referendarza sądowego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 sierpnia 2014 r. sygn. akt II SAB/Rz 45/14.
Postanowieniem z dnia 18 września 2014 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargę J. B. na przewlekłe prowadzenie przez Wójta Gminy [...] postępowania w sprawie wydania dokumentu.
Po otrzymaniu odpisu tego orzeczenia J. B. złożył wniosek o ustanowienie radcy prawnego. Wynika z niego, że we wspólnym gospodarstwie domowym pozostaje wraz z żoną. Utrzymują się z pobieranych świadczeń emerytalnych w kwotach 2216 zł oraz 689 zł. Mieszkają w domu o powierzchni 61 m.kw. Na ich majątek składa się także nieruchomość rolna (0,19 ha) oraz pomieszczenie gospodarcze (20 m.kw.). Wyszczególnione przez stronę miesięczne wydatki to: 507,22 zł (utrzymanie siebie i żony), 290 zł (lekarstwa), 86 zł (gaz, prąd), 24 zł (woda i kanalizacja), 32,26 zł (wywóz śmieci), 33 zł (telefon), 70 zł (przeglądy techniczne domu), 300 zł (pożyczka), 110 zł utrzymanie domu, 30 zł (opłaty bankowe). 400 zł (opał).
Rozpoznając wniosek zważono, co następuje:
W pierwszej kolejności zaznaczenia wymaga, że w sprawie niniejszej zapadło już orzeczenie zainicjowane wnioskiem J. B. o przyznanie prawa pomocy. Mianowicie, postanowieniem z dnia 6 sierpnia 2014 r. referendarz sądowy w tut. Sądzie zwolnił skarżącego od kosztów sądowych oraz odmówił ustanowienia dla niego radcy prawnego. W takiej sytuacji procesowej, kolejny wniosek strony dotyczący prawa pomocy należy rozpatrzeć w aspekcie przesłanek z art. 165 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (DZ. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.". Stosownie do tego przepisu, postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. Ze względu na brzmienie art. 258 § 3 oraz art. 259 § 3 P.p.s.a. regulacja ta zastosowanie ma także w odniesieniu do postanowień referendarzy sądowych dotyczących prawa pomocy.
Przewidziana w art. 165 P.p.s.a. modyfikacja postanowienia dopuszczalna jest wówczas, gdy zmianie ulegną okoliczności istotne z punktu widzenia rozstrzygnięcia w przedmiocie określonej kwestii. W przypadku instytucji prawa pomocy chodzi więc o zmiany w zakresie jej ustawowych przesłanek, a więc w odniesieniu do sytuacji rodzinnej, majątkowej i dochodów wnioskującego o wsparcie Państwa. Brak zatem zmian w tym właśnie zakresie bądź też wprawdzie ich zaistnienie, lecz tylko takich, które można określić jako nieistotne skutkuje brakiem podstaw do modyfikacji dotychczas zapadłego w sprawie rozstrzygnięcia.
Rozpatrując zatem żądanie J. B. z punktu widzenia przesłanek określonych w art. 165 P.p.s.a. oraz przesłanek przyznania prawa pomocy w całkowitym zakresie z art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a. należało uznać za niezasadną zmianę wspomnianego postanowienia referendarza sądowego z dnia 6 sierpnia 2014 r. (zwalniało ono wnioskodawcę od kosztów sądowych i odmawiało ustanowienia dla niego radcy prawnego). Zapadło ono bowiem w oparciu o tożsame w istocie dane z tymi przedstawionymi obecnie przez stronę w zakresie ponoszonych miesięcznie wydatków. Nastąpiła natomiast zmiana w odniesieniu do uzyskiwanych przez wnioskodawcę dochodów. Uprzednio bowiem tj. przy rozpoznawaniu pierwszego z wniosków skarżącego była to kwota 1527 zł brutto. Natomiast w obecnym czasie skarżący otrzymuje świadczenie emerytalne wynoszące brutto 2216 zł. Powyższe oznacza znaczącą poprawę sytuacji finansowej wnioskodawcy, co z kolei ma decydujące znaczenie dla odmowy uwzględnienia jego żądania. Skoro bowiem w dyspozycji wymienionego znajduje się aktualnie większa niż do tej pory ilość środków finansowych, to trudno przyjąć, że poza zakresem jego możliwości płatniczych pozostaje pokrycie kosztów wynagrodzenia profesjonalnego pełnomocnika. Należy nadmienić, że w sytuacji, gdy strona została już zwolniona od kosztów sądowych w niniejszej sprawie, to zmiana rozstrzygnięcia, w oparciu o które to nastąpiło i rozszerzenie przyznanego już prawa pomocy o ustanowienie radcy prawnego oznaczałoby przyznanie jej wsparcia w pełnym wymiarze. W myśl art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a. takie najszersze granice prawa pomocy ustawodawca przewidział dla sytuacji, w których strona nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Biorąc pod uwagę uzyskiwanie przez skarżącego i jego żonę stałych dochodów, fakt ich zwiększenia w porównaniu do tych uzyskiwanych uprzednio oraz okoliczność, iż pozwalają one na zaspokojenie podstawowych potrzeb rodziny wnioskodawcy orzeczono o odmowie zmiany wymienionego w sentencji postanowienia referendarza sądowego.
Podstawę niniejszego rozstrzygnięcia stanowi art. 258 § 1, § 2 pkt 7 w zw. z art. 165, art. 258 § 3 i art. 246 § 1 pkt 1 P.p.s.a.