Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie: Przewodniczący - Sędzia WSA Marcin Kamiński po rozpoznaniu w dniu 5 października 2017 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym wniosku [...] o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi na Prezydenta Miasta [...] w przedmiocie przewlekłego prowadzenie postępowania w sprawie wznowienia postępowania - p o s t a n a w i a - odmówić przywrócenia terminu do uiszczenia wpisu sądowego od skargi
Zarządzeniem z dnia 13 lipca 2017 r. wezwano solidarnie [...] do uiszczenia wpisu sądowego od wniesionych przez nich w jednym piśmie procesowym skarg na przewlekłe prowadzenie postępowania wznowieniowego przez Prezydenta Miasta [...].
Wobec nieuzupełnienia braków fiskalnych skargi, postanowieniem z dnia 3 sierpnia 2017 r. II SAB/Rz 59/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie odrzucił skargi. Odpis postanowienia doręczono [...] w dniu 9 sierpnia 2017 r., zaś [...] - w dniu 10 sierpnia 2017 r.
W dniu 9 sierpnia 2017 r. [...] - działając imieniem własnym i pozostałych skarżących, zwróciła się do Sądu z wnioskiem o przywrócenie terminu do uiszczenia wpisu od skargi. Uzasadniając zgłoszone żądanie podała, że skarżący wnosząc skargę nie spodziewali się, że Sąd rozdzieli ją na dwie różne sprawy. Skarżąca podniosła, że po otrzymaniu wezwań z Sądu przeoczyła, że dotyczą one dwóch różnych spraw. Tym bardziej, że zarówno kwota wpisu, jak i numer rachunku bankowego, na który należało dokonać wpłaty, były takie same.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Czynność w postępowaniu sądowym podjęta przez stronę po upływie terminu jest bezskuteczna. Stosownie jednak do art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Ppsa), jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu 7 dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu (art. 87 § 1 Ppsa). Równocześnie z wnioskiem strona powinna dokonać czynności, której nie dokonała w terminie (art. 87 § 4 Ppsa).
Brak winy po stronie podmiotu dokonującego czy zamierzającego dokonać określonej czynności procesowej stanowi konieczną, a jednocześnie podstawową przesłankę przywrócenia terminu. Artykuł 86 § 1 Ppsa nie określa, według jakich kryteriów należy oceniać zachowanie strony. Ocena braku winy została pozostawiona uznaniu sądu. Daje to sądowi możliwość uwzględnienia wszystkich okoliczności, jakie uzna za istotne (por. postanowienie NSA z dnia 27 stycznia 2015 r., II GZ 13/15). W nauce prawa, jak również w orzecznictwie sądowym do niezawinionych przyczyn uchybienia terminu zalicza się z reguły: przerwę w komunikacji, powódź, pożar, inną katastrofę, nagłą chorobę strony, jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, która nie pozwoliła na wyręczenie się inną osobą, mylne poinformowanie strony przez sąd o terminie i trybie wniesienia środka zaskarżenia (por. postanowienie NSA z dnia 20 stycznia 2015 r., II GZ 896/14). Brak winy w uchybieniu terminu powinien być oceniany z uwzględnieniem wszystkich okoliczności konkretnej sprawy, w sposób uwzględniający obiektywny miernik staranności, jakiej można wymagać od strony dbającej należycie o własne interesy i przy braniu pod uwagę także uchybień spowodowanych nawet lekkim niedbalstwem. Przywrócenie terminu ma charakter wyjątkowy i może mieć miejsce tylko wówczas, gdy uchybienie terminu nastąpiło wskutek przeszkody, której strona nie mogła usunąć przy użyciu sił i środków normalnie dostępnych, nie ryzykując zdrowiem lub życiem własnym bądź innych lub nie narażając siebie bądź innych na poważne straty majątkowe (zob. H. Knysiak-Sudyka. Art. 86. w: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, wyd. VI. Wolters Kluwer, 2016). Okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu powinny być niezależne od strony i nieprzewidywalne (por. postanowienia NSA: z dnia 29 września 2011 r., II GZ 441/11; z dnia 17 lutego 2015 r., I OZ 104/15, z dnia 12 lutego 2015 r., I OZ 91/15).