Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Józefczyk po rozpoznaniu w dniu 26 września 2017 r. w Rzeszowie na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Polskiego Związku Działkowców Stowarzyszenia Ogrodowego w [...] Okręg [...] w [...] na bezczynność Starosty [...] w przedmiocie wydania decyzji stwierdzającej nabycie prawa użytkowania - p o s t a n a w i a - I. odrzucić skargę; II. zwrócić stronie skarżącej kwotę 100 zł /słownie: sto złotych/ tytułem wpisu od odrzuconej skargi.
W dniu 25 lipca 2017 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wpłynęła skarga Polskiego Związku Działkowców Stowarzyszenia Ogrodowego w [...] Okręg [...] w [...] na bezczynność Starosty [...] w przedmiocie wydania decyzji stwierdzającej nabycie prawa użytkowania.
W odpowiedzi na skargę Starosta [...] wniósł o jej oddalenie jako bądź odrzucenie.
Pismem z dnia 16 sierpnia 2017 r. wezwano stronę skarżącą do wyjaśnienia czy przed złożeniem skargi kierowała do Starosty [...] zażalenie na niezałatwienie sprawy w terminie w trybie art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, dalej "k.p.a.") w zw. z art. 52 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zmianami), zwanej dalej "P.p.s.a." w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 maja 2017 r.
W odpowiedzi na pismo w piśmie z dnia 24 sierpnia 2017 r. strona skarżąca wyjaśniła, że wezwania takiego nie składała.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 52 § 1 i § 2 P.p.s.a. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 maja 2017 r., skuteczność wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uzależniona jest od wcześniejszego wyczerpania środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie. Po myśli art. 52 P.p.s.a. we wskazanym wyżej brzmieniu skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (§ 1) Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie (§ 2). Regulację art. 52 wskazanym wyżej brzmieniu stosuje się do aktów i czynności organów administracji publicznej dokonanych do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r. poz. 935), która zmieniła brzmienie tej regulacji, co wynika z art. 17 pkt 2 tej ustawy.
W sprawach ze skargi na bezczynność lub przewlekłość postępowania administracyjnego spełnienie wymogu wyczerpania środków zaskarżenia jest równoznaczne ze złożeniem zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie, o którym mowa w art. 37 § 1 i § 2 k.p.a. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 maja 2017 r. Regulację art. 37 § 1 i § 2 k.p.a. wskazanym wyżej brzmieniu stosuje się do postępowań administracyjnych wszczętych i niezakończonych ostateczną decyzją lub postanowieniem przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r. poz. 935), czyli przed dniem 1 czerwca 2017 r., po myśli art. 16 która brzmienie tek regulacji.
W sytuacji, gdy ów wymóg nie został spełniony, skarga jako niedopuszczalna podlega odrzuceniu na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a.
Mając zatem na uwadze fakt, że wniosek o wydanie decyzji administracyjnej został złożony do Starosty [....] w dniu 9 października 2015 r., a skarżący nie składali zażalenia na niezałatwienie sprawy w terminie, a zatem nie wyczerpali trybu regulowanego we wskazanym wyżej przepisie, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 P.p.s.a. orzekł, jak w pkt I sentencji postanowienia. O zwrocie wpisu w pkt II sentencji postanowienia Sąd orzekł z urzędu - na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 i § 2 P.p.s.a.