Dnia 23 stycznia 2017 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Szczecinie Bożena Gonzalez Perea po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2017 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego N. L. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 września 2016 r. sygn. akt II SAB/Sz 109/16 wydanego w sprawie ze skargi S. S. na bezczynność Dyrektora Zakładu Karnego w G. w przedmiocie udostępnienia dokumentacji p o s t a n a w i a przyznać od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie na rzecz radcy prawnego N. L. wynagrodzenie w kwocie [...] złotych, obejmujące należny podatek od towarów i usług, tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu
Postanowieniem z dnia [...] r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w [...] odrzucił jako niedopuszczalną skargę S.S. na bezczynność Dyrektora [...] w [...] w przedmiocie udostępnienia dokumentacji.
Postanowieniem z dnia [...] r. skarżącemu zostało przyznane prawo pomocy w zakresie obejmującym ustanowienie radcy prawnego.
W dniu [...] r. Okręgowa Izba Radców Prawnych w [...] wyznaczyła radcę prawnego N.L. pełnomocnikiem skarżącego.
W dniu [...] r. pełnomocnik skarżącego złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od ww. postanowienia. Jednocześnie złożył wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego w ramach prawa pomocy, określa - mające zastosowanie w sprawie z mocy art. 250 ustawy z dnia
30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) - rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. poz. 1805).
W myśl § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b ww. rozporządzenia, stawka maksymalna za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, wynosi 50 % opłaty maksymalnej określonej (w niniejszej sprawie) w oparciu o § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c na kwotę 480 zł, a jeżeli nie prowadził sprawy ten sam adwokat w drugiej instancji - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 240 zł. Ponieważ w rozpoznawanej sprawie wyznaczony z urzędu radca prawny nie reprezentował skarżącego w postępowaniu pierwszoinstancyjnym, maksymalna stawka opłaty wynosi 75% z kwoty 480 zł.
Stosownie do treści § 4 ust. 1 i 2 cytowanego rozporządzenia, opłatę ustala się w wysokości co najmniej ½ opłaty maksymalnej określonej w rozdziałach 2-4, przy czym nie może ona przekraczać wartości przedmiotu sprawy. Ustalenie opłaty w wysokości wyższej niż ½ opłaty maksymalnej następuje z uwzględnieniem stopnia zawiłości sprawy oraz nakładu pracy radcy prawnego oraz wkładu jego pracy w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy, a w szczególności czasu poświęconego na przygotowanie się do prowadzenia sprawy, liczby stawiennictw w sądzie, w tym na rozprawach i posiedzeniach, czynności podjętych w sprawie, w tym czynności podjętych w celu polubownego rozwiązania sporu, wartości przedmiotu sprawy, wkładu pracy radcy prawnego w przyczynienie się do wyjaśnienia okoliczności faktycznych, jak również do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia istotnych zagadnień prawnych budzących wątpliwości w orzecznictwie i doktrynie, a także trybu i czasu prowadzenia sprawy, obszerności zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności dopuszczenie i przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego lub biegłych sądowych, dowodu z zeznań świadków, dowodu z dokumentów o znacznym stopniu skomplikowania i obszerności. Opłatę, o której mowa w ust. 1, podwyższa się o kwotę podatku od towarów i usług wyliczoną według stawki podatku obowiązującej dla tego rodzaju czynności na podstawie przepisów o podatku od towarów i usług (§ 4 ust. 3 rozporządzenia).
W przedmiotowej sprawie brak było podstaw do ustalenia opłaty w wysokości wyższej niż ½ opłaty maksymalnej za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej. Nie uzasadniał tego stopień zawiłości sprawy, nakład pracy radcy prawnego, jego wkład w przyczynienie się do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia sprawy ani czynności podjęte w sprawie, czy też obszerność zgromadzonego materiału dowodowego.
Mając na względzie powyższe, na podstawie art. 250 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w powiazaniu z § 4 ust. 1 i 2 oraz § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b powołanego wyżej rozporządzenia, należało przyznać pełnomocnikowi koszty nieopłaconej pomocy prawnej - za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej w sprawie - w kwocie 180 złotych powiększone o stawkę należnego podatku VAT.