Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Sędzia NSA Mirosława Włodarczak - Siuda po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. J. na bezczynność Prokuratora w przedmiocie udzielenia informacji publicznej postanawia odrzucić skargę
W dniu [...] do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w S. wpłynęła, za pośrednictwem organu, skarga P. J. na bezczynność Prokuratora Okręgowego w S. w przedmiocie udzielenia informacji publicznej.
W uzasadnieniu skargi P. J. wskazał, że bezczynność organu polega na nierozpoznaniu jego zażalenia złożonego do Prokuratora Okręgowego w S. w dniu [...] na bezczynność Prokuratora Rejonowego w Ś. w przedmiocie nieudzielania informacji publicznej na wniosek z dnia 29 października 2004 r. o udzielenie informacji publicznej dotyczącej "treści i postaci sporządzonych dokumentów w [...]".
W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o jej oddalenie, podnosząc, że treść pisma złożonego przez P. J. w dniu [...] w Prokuraturze Okręgowej w S., zatytułowanego "zażalenie na Prokuratora Rejonowego w Ś.", nie pozwoliła na zidentyfikowanie sprawy, co do której zostało wniesione zażalenie, stąd powyższe pismo skierowano do Prokuratury Rejonowej w Ś. celem nadania mu właściwego biegu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. W świetle art. 3 § 2 wyżej wymienionej ustawy, kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Stosownie do treści powyższego przepisu, skarga na bezczynność organu jest dopuszczalna tylko w takich granicach, w jakich służy skarga do sądu administracyjnego na decyzje, postanowienia oraz na akty i czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące przyznania, stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa (por. postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 kwietnia 2007 r., sygn. akt V SAB/Wa 2/07, LEX nr 337771) i dotyczy sytuacji, w których organy administracji nie podejmują nakazanych prawem aktów lub czynności w sprawach indywidualnych. Warunkiem dopuszczalności skargi jest więc istnienie podstawy prawnej do określonego zachowania się organu.