Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie Przewodniczący sędzia WSA Barbara Gebel po rozpoznaniu w dniu 8 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie z Jego skargi na bezczynność Wojewody w przedmiocie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej p o s t a n a w i a I. zwolnić J. P. od ponoszenia kosztów sądowych w sprawie, II. ustanowić radcę prawnego
Postanowieniem z dnia [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w [...] odrzucił skargę J.P. na bezczynność Wojewody [...] w przedmiocie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd wskazał, że przed wniesieniem skargi skarżący nie wyczerpał przysługującego środka zaskarżenia, tj. nie wniósł zażalenia do organu administracji publicznej wyższego stopnia.
Postanowieniem z dnia [...] Sąd odrzucił skargę kasacyjną sporządzoną osobiście przez skarżącego.
W dniu [...] J.P. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego. Uzasadniając wniosek podał, że mieszka z żoną w domu o pow. [...] m2, a ich dochód miesięczny wynosi [...] zł brutto i składa się z emerytury skarżącego i renty inwalidzkiej jego żony, a wnioskodawca nie ma żadnych oszczędności czy innego majątku. Do wniosku skarżący dołączył m. in. kserokopię postanowienia Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] uznającego za uzasadnione zażalenie J.P. na niezałatwienie w terminie przez Wojewodę [...] sprawy dotyczącej potwierdzenia posiadania prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny z w a ż y ł, co następuje:
W myśl art. 243 § 1 ustawy dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153 poz. 1271 ze zm.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Postępowanie ze skargi J.P. na bezczynność Wojewody [...] w sprawie prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej zakończyło się postanowieniem odrzucającym skargę z dnia [...], prawomocnym od dnia [...]. Jednakże postanowienie to nie ma powagi rzeczy osadzonej i nie stoi na przeszkodzie w ponownym wniesienie skargi do Sądu, o ile Wojewoda [...] nadal pozostaje w bezczynności. Ponadto, z załączonych do wniosku dokumentów, a także akt sądowych wynika, że skarżący pragnie wzruszyć postanowienie o odrzuceniu jego skargi, a powodem dla którego nie wniósł zażalenia na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, był brak środków na opłacenie profesjonalnego pełnomocnika. W tej sytuacji należy uznać, że dopuszczalny jest wniosek o przyznanie prawa pomocy złożony przez stronę po uprawomocnieniu się orzeczenia, jeżeli z jego treści wynika, że przedmiotem zaskarżenia jest to właśnie prawomocne orzeczenie.
W myśl art. 245 § 1 powołanej wyżej ustawy, prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata lub radcy prawnego (art. 245 § 2). Prawo pomocy w zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata lub radcy prawnego (art. 245 § 3).
Przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej następuje w zakresie całkowitym - gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (art. 246 § 1 pkt 1), w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2).
Skarżący w oświadczeniu złożonym na urzędowym formularzu oświadczył, że mieszka tylko z żoną i utrzymują się ze świadczeń ZUS w kwocie [...] zł brutto miesięcznie. Wprawdzie wnioskodawca uzyskuje stałe dochody ale nie są to kwoty wygórowane na utrzymanie dwóch osób i domu, a brak dostatecznych środków już poprzednio uniemożliwił skarżącemu skuteczną ochroną jego praw. W tej sytuacji Sąd uznał, że skarżący uprawdopodobnił w sposób dostateczny, że znajduje się w sytuacji uniemożliwiającej poniesienie jakichkolwiek kosztów postępowania z własnych środków finansowych.
Z tych względów, na podstawie art. 246 § 1 w zw. z art. 254 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w postanowieniu.