Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Stefan Kłosowski po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2012 r. na posiedzeniu niejawnym skargi J. C. na bezczynność Przewodniczącego Rady Miejskiej w przedmiocie rozpoznania wniosków skarżącego o wyłączenie Przewodniczącego oraz członków Rady Miejskiej p o s t a n a w i a: odrzucić skargę
Postępowanie przed sądem administracyjnym toczy się na podstawie przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
W rozpoznawanej sprawie J. C. w dniu [...] r. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność Przewodniczącego Rady Miejskiej w przedmiocie rozpoznania wniosków skarżącego o wyłączenie Przewodniczącego oraz członków Rady Miejskiej.
Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz.1269 ze zm.) oraz art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; 4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach; 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; 8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
W kontekście przedstawionych regulacji dotyczących zakresu właściwości sądów administracyjnych oraz wobec braku odrębnych przepisów, normujących tryb wyłączenia na wniosek zainteresowanego podmiotu przewodniczącego oraz członków organu stanowiącego gminy, że skarga na bezczynność w tym zakresie podlega regulacji przepisów Działu VIII ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.).
Wyjaśnić trzeba, że w myśl utrwalonego w doktrynie prawa administracyjnego oraz orzecznictwie sądowym stanowiska, skarga, składana w trybie art. 227 Kodeksu postępowania administracyjnego, uregulowana w Rozdziale II Działu VIII Kodeksu, zatytułowanego "Skargi i wnioski" stanowi odrębny względem unormowanego w przepisach tego Kodeksu ogólnego postępowania administracyjnego, rodzaj jednoinstancyjnego postępowania o charakterze administracyjnym, prowadzonego przez organy administracji publicznej, na podstawie przepisów prawa administracyjnego i załatwianego w prawnej formie działania, jaką stanowi czynność materialno-techniczna, lecz który to sposób załatwienia sprawy nie podlega zaskarżeniu do sądu administracyjnego (zob. postanowienia: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 948/06, Wojewódzkiego Sądy Administracyjnego w Lublinie z dnia 31 grudnia 2007 r., sygn. akt III SA/Lu 586/07 oraz Wojewódzkiego Sądy Administracyjnego w Krakowie z dnia 30 listopada 2009 r., sygn. III SAB/Kr 59/09, wyroki dostępne na stronie internetowej: www.nsa.gov.pl).
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, sąd administracyjny postanowieniem odrzuca skargę, jeżeli sprawa nie należy do właściwości sądu administracyjnego. Stosowne rozstrzygnięcie zapaść może na posiedzeniu niejawnym.
W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych przepisów art. 58 § 1 pkt 1 i § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało orzec, jak w sentencji.