Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebe! po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. K. na bezczynność Rady Miasta w przedmiocie bezczynności legislacyjnej postanawia: odrzucić skargę
H. K. w dniu [...]r., działając w trybie art. 101 a ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na bezczynność legalizacyjną Rady Miasta w przedmiocie ustalenia licencji taksówkowych możliwych do wydania w [...]r.
W uzasadnieniu skargi H. K. podniósł, iż wskutek nie rozpatrzenia Jego wniosku z dnia [...]r. (wpływ do organu w dniu [...]r.) stan prawny w przedmiocie wydawania licencji taksówkowych na rok [...] ustalony został w trybie art. 6 ust. 7 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym. Zrealizowanie w praktyce tego stanu prawnego oznacza tym samym utrzymanie w roku 2007 liczby taksówek z roku [...]r.
Zdaniem skarżącego wielkość przychodów osiąganych [...] rynek taksówkowy w [...]r. okazała się niższa od kosztów generowanych przez ten rynek. W tym stanie rzeczy, w ocenie H. K, utrzymywanie w roku [...] stanu ilościowego taksówek z roku ubiegłego prowadzi do naruszenia praw taksówkarzy wynikających z art. 20, 22 i art. 32 ust.2 Konstytucji RP oraz z prawa unijnego.
W odpowiedzi na skargę Rada Miasta podała między innymi, iż przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004r. Nr 204, poz. 2088 ze zm.) nie nakładają na rady gmin obowiązku podejmowania uchwał o niewydawaniu nowych licencji, a zatem żądanie podjęcia takiej uchwały przez Radę Miasta, zawarte w skardze, nie znajduje oparcia w obowiązującym prawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny, zważył co następuje:
W myśl art. 101 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem podjętymi przez organ gminy z zakresu administracji publicznej, może - po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia - zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.
Zgodnie natomiast z art. 101 a tej ustawy przepisy art. 101 stosuje się odpowiednio, gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności prawne lub faktyczne narusza prawa osób trzecich.
Skarga na podstawie art. 101a wymienionej wyżej ustawy przysługuje każdemu, czyj interes prawny został naruszony bezczynnością organu gminy w zakresie administracji publicznej.
W orzecznictwie sądowoadministracyjnym wyrażony został pogląd, iż skarga na bezczynność organów gminy może dotyczyć działalności uchwałodawczej rady gminy w takim zakresie, w jakim przepisy prawa nakładają na organ stanowiący gminy obowiązek podjęcia określonej uchwały w danej sprawie.
Przedmiotem niniejszej skargi jest niepodjęcie przez Radę Miasta uchwały określającej limit nowych licencji na wykonywanie transportu drogowego taksówką w [...] roku. Upoważnienie do podjęcia takiej uchwały zawiera art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2004r. Nr 204 poz. 2088 ze zm.), zgodnie z którym właściwe rady gmin określają na dany rok kalendarzowy, nie później niż do dnia 30 listopada roku poprzedniego, liczbę przeznaczonych do wydania nowych licencji po zasięgnięciu opinii organizacji zrzeszających miejscowych taksówkarzy i organizacji, których statutowym celem jest ochrona praw konsumenta. Niedotrzymanie terminu, o którym mowa w ust. 6, oznacza zachowanie dotychczasowej liczby licencji (art. 6 ust. 7 ustawy o transporcie drogowym).