Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Arkadiusz Windak Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska po rozpoznaniu w dniu 21 maja 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. C. o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie Marzeny Iwankiewicz od udziału w rozpoznaniu sprawy z Jego skargi na bezczynność Burmistrza w przedmiocie przyznania zasiłku celowego postanawia oddalić wniosek o wyłączenie sędziego.
Postanowieniem z dnia [...] r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. odrzucił skargę J. C. na bezczynność Burmistrza Ł.
w przedmiocie przyznania zasiłku celowego.
Pismem z dnia [..] r. J. C. złożył wniosek o wyłączenie sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Marzeny Iwankiewicz od udziału w rozpoznaniu niniejszej sprawy.
W uzasadnieniu wniosku jako podstawę wyłączenia skarżący wskazał, że "Sędzia pisze tu matactwa i urojenia, a także nie wydała skarżącemu odpowiedzi Burmistrza na jego skargę z [...] r.". Poza tym skarżący podniósł, że w sprawie bez odpowiedzi pozostają jego pisma, wnioski i skargi.
W dniu [..] r. sędzia WSA Marzena Iwankiewicz złożyła do akt sprawy oświadczenie, że ze skarżącym nie pozostaje w jakimkolwiek stosunku prawnym lub osobistym i nie zachodzą okoliczności z rozumieniu art. 18 i 19 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi mogące wywołać wątpliwości co do bezstronności przy orzekaniu w tej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w S. zważył, co następuje:
Instytucja wyłączenia sędziego sprowadza się do eliminowania wszelkich przyczyn, które mogłyby skutkować pojawieniem się jakichkolwiek wątpliwości co do bezstronności i obiektywizmu sędziego przy rozpoznawaniu konkretnej sprawy (por. wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 20 lipca 2004 r. sygn. akt SK 19/02, OTK ZU nr 7/A/2004, poz. 67).
W ustawie z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., ustawodawca uregulował powyższą instytucję w rozdziale 5 w artykułach 18-24.
W art. 18 § 1 powołanej ustawy wskazano enumeratywnie na przyczyny wyłączenia sędziego z mocy samego prawa. Przesłanki wymienione w tym przepisie opierają się na związkach sędziego z przedmiotem lub podmiotami postępowania. Powiązania te są tego rodzaju, że niezależnie od subiektywnych odczuć osób występujących w sprawie - czynią prawdopodobnym przypuszczenie, że rozpoznanie sprawy nie będzie odpowiadało wymogom bezstronności.
Natomiast w art. 19 P.p.s.a. przewidziano, że niezależnie od przyczyn wymienionych w art. 18, sąd wyłącza sędziego na jego żądanie lub na wniosek strony, jeżeli istnieje okoliczność tego rodzaju, że mogłaby wywołać wątpliwości co do bezstronności sędziego w danej sprawie.
W ocenie Sądu, w rozpoznawanej sprawie nie istnieją powody obligatoryjnego wyłączenia wskazanego sędziego w trybie art. 18 P.p.s.a., jak również brak jest okoliczności uzasadniającej zastosowanie art. 19 P.p.s.a.
Z oświadczenia z dnia 8 maja 2015 r. złożonego przez sędziego WSA Marzenę Iwankiewicz wynika, że między wymienionym sędzią, a skarżącym nie zachodzi stosunek prawny lub osobisty, który mógłby mieć wpływ na orzekanie w sprawie, jak i inne powody uzasadniające wyłączenie. Wyjaśnienia te nie budzą żadnych wątpliwości w świetle materiału znajdującego się w sprawie, a skarżący w uzasadnieniu wniosku o wyłączenie sędziego nie podał, ani nie udowodnił żadnych okoliczności, które podważałyby wiarygodność tych wyjaśnień.
Należy podkreślić, że wątpliwość co do bezstronności sędziego musi wynikać z uzasadnionych obiektywnych powodów. Wątpliwość ta musi być przy tym realna, a nie potencjalna. Natomiast wyjaśnienia wskazane we wniosku oparte są wyłączenie na subiektywnym przeświadczeniu strony o prowadzeniu przez sędziego postępowania w sposób wadliwy. Wskazana okoliczność niepodejmowania przez sędziego WSA Marzenę Iwankiewicz czynności satysfakcjonujących skarżącego, nie stanowi powodu, który obiektywnie spowodowałby utratę zaufania co do obiektywizmu sędziego.
W orzecznictwie ugruntowane jest stanowisko, że ocena pracy sędziego pod kątem ewentualnych, popełnionych przez niego uchybień przepisom prawa formalnego czy materialnego należy do sądu wyższej instancji w ramach kontroli instancyjnej. Natomiast sąd rozpoznający wniosek o wyłączenie sędziego nie bada zasadności i prawidłowości czynności podjętych w sprawie przez sąd orzekający (por. postanowienie SN z 28 sierpnia 1996 r., I PO 8/96, OSNAP 1997, nr 4, poz. 59).
Reasumując należy wskazać, że w sprawie brak jest podstaw prawnych do uwzględnienia wniosku.
W tych okolicznościach, na podstawie art. 22 § 1 i § 2 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzeczono jak w sentencji.