Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz po rozpoznaniu w dniu 7 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym skargi J. B. na przewlekłość postępowania Wojewody Z. w przedmiocie rozpoznania wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu mienia pozostawionego poza granicami kraju postanawia: odrzucić skargę.
J. B., reprezentowana przez córkę S. I., pismem z dnia 30 listopada 2017 r. wniosła skargę do sądu administracyjnego na przewlekłość postępowania Wojewody Z. w przedmiocie rozpoznania wniosku o potwierdzenie prawa do rekompensaty z tytułu mienia pozostawionego poza granicami kraju.
Zarządzeniem Sądu z dnia 21 lutego 2018 r. strona skarżąca została wezwana do wykazania, czy przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego na przewlekłe prowadzenie postępowania przez Wojewodę Z., wyczerpała środek zaskarżenia poprzez wniesienie ponaglenia do organu wyższego stopnia za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie. W odpowiedzi na powyższe J. B. nadesłała kopie następujących dokumentów:
- zażalenie skarżącej z dnia 15 lutego 2017 r. do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na przewlekłość i naruszenie prawa, na bezczynność organu administracji publicznej;
-zawiadomienie SKO w S. z dnia 28 lutego 2017 r. o przekazaniu skargi J. B. na przewlekłość i naruszenie prawa oraz bezczynność organu Ministrowi Skarbu Państwa jako organowi właściwemu;
-wezwanie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 maja 2017 r. do sprecyzowania przez J. B. charakteru prawnego jej żądania, tj. czy składa skargę w trybie art. 227 k.p.a. na opieszałość pracowników oraz przewlekłe i biurokratyczne załatwienie sprawy czy też zażalenie na bezczynność Wojewody Z. w trybie art. 37 k.p.a.;
-odpowiedź J. B. na pismo Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 4 maja 2017 r., w którym skarżąca precyzuje, iż jest to skarga na opieszałość, przewlekłe biurokratyczne załatwianie sprawy,
-pismo Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 17 maja 2017 r., kwalifikujące skargę J. B. jako skargę złożoną w trybie art. 227 k.p.a. i przekazujące do rozpatrzenia Wojewodzie Z..
W odpowiedzi na skargę organ nie podzielił zarzutów strony skarżącej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie zważył, co następuje:
Stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), zwanej dalej "p.p.s.a.", kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a.
Zgodnie z art. 52 § p.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (§1). Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie
(§ 2).
Wniesienie skargi na bezczynność lub na przewlekłe prowadzenie postępowania jest dopuszczalne (od dnia 1 czerwca 2017 r.) po złożeniu ponaglenia, o którym mowa w art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r., poz. 1257 ze zm.), zwanej dalej k.p.a. Zgodnie z tym przepisem stronie przysługuje prawo do wniesienia ponaglenia jeżeli: nie załatwiono sprawy w terminie określonym w terminie w art. 35 lub przepisach szczególnych ani w terminie wskazanym zgodnie z art. 36 § 1 (bezczynność) lub gdy postępowanie jest prowadzone dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy (przewlekłość).