Dnia 9 stycznia 2015 roku Referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Szczecinie Bożena Gonzalez Perea po rozpoznaniu w dniu 9 stycznia 2015 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokata K. D. o przyznanie wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej w sprawie ze skargi J. C. na bezczynność Burmistrza w przedmiocie wszczęcia postępowania dyscyplinarno-służbowego p o s t a n a w i a odmówić przyznania wynagrodzenia
Postanowieniem z dnia 28 kwietnia 2014 r. (doręczonym skarżącemu w dniu 2 maja 2014 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny odrzucił skargę J. C. na bezczynność Burmistrza Ł. w przedmiocie wszczęcia postępowania dyscyplinarno-służbowego.
Postanowieniem Sądu z dnia 30 maja 2014 r. skarżącemu zostało przyznane prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata.
Dziekan Okręgowej Rady Adwokackiej wyznaczył pełnomocnikiem skarżącego adwokata A. W. w dniu [...] r.
W dniu [...] r. adwokat K. D. przedłożył odpis pełnomocnictwa substytucyjnego z dnia [...] r. udzielonego mu przez adwokata A. W. do reprezentowania J. C. w przedmiotowej sprawie.
W piśmie z dnia [...] r. pełnomocnik substytucyjny uzupełnił braki formalne, złożonego przez skarżącego osobiście wniosku o wyłączenie sędziów. Jednocześnie wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Postanowieniem z dnia 12 listopada 2014 r. (doręczonym w dniu 19 listopada 2014 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny oddalił wniosek o wyłączenie sędziów. Postanowienie to nie zostało zaskarżone zażaleniem.
Stosownie do art. 205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej p.p.s.a., do niezbędnych kosztów postępowania strony reprezentowanej przez adwokata lub radcę prawnego zalicza się ich wynagrodzenie.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez adwokata ustanowionego w ramach prawa pomocy, określa - mające zastosowanie w sprawie z mocy art. 250 p.p.s.a. rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2013 r. poz. 461).
Z art. 250 p.p.s.a. wynika, że wynagrodzenie otrzymuje adwokat wyznaczony w ramach prawa pomocy. Przez wyznaczonego adwokata należy rozumieć adwokata wskazanego przez Okręgową Radę Adwokacką. W rozpoznawanej sprawie Okręgowa Rada Adwokacka jako pełnomocnika skarżącego działającego w ramach prawa pomocy wyznaczyła adwokata A. W. Przyznanie wynagrodzenia wyznaczonemu pełnomocnikowi w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków, może nastąpić wyłącznie na wniosek tego pełnomocnika. Znajdujące się w aktach sprawy pełnomocnictwo substytucyjnie nie stanowi podstawy do uznania, że substytut staje się pełnomocnikiem pełnomocnika, który udzielił substytucji. Zatem nie może mieć tu zastosowania art. 39 pkt 4 p.p.s.a. (por. post. NSA z dnia 22 grudnia 2010 r. sygn. akt II OZ 1288/10, LEX nr 743771). Udzielenie dalszego pełnomocnictwa nie powoduje zwolnienia ustanowionego w ramach prawa pomocy pełnomocnika od udzielenia pomocy prawnej i nie oznacza, że substytut może wystąpić o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu. Udzielenie dalszego pełnomocnictwa powoduje powstanie określonego stosunku jedynie pomiędzy substytutem i stroną. Oznacza to także, że wymagane oświadczenie dotyczące opłacenia kosztów udzielonej pomocy prawnej, powinno być złożone przez adwokata wyznaczonego przez Okręgową Radę Adwokacką. Natomiast w kwestie rozliczeń między wyznaczonym adwokatem a pełnomocnikiem substytucyjnym nie może ingerować sąd administracyjny. Oddalenie wniosku pełnomocnika substytucyjnego o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej nie stanowi przeszkody do przyznania ustanowionemu w ramach prawa pomocy adwokatowi wynagrodzenia w zakresie poniesionych kosztów nieopłaconej pomocy prawnej.
W myśl § 20 wskazanego wyżej rozporządzenia, wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że opłaty te nie zostały zapłacone w całości lub w części. Brak takiego oświadczenia, stanowiącego zasadniczy składnik uzasadnienia wniosku, powoduje jego oddalenie (por. postanowienie NSA z 18 października 2005 r. II FZ 625/05, niepubl.).
W przedmiotowej sprawie wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej złożył pełnomocnik substytucyjny, nie zaś pełnomocnik wyznaczony przez Okręgową Radę Adwokacką, co uzasadnia oddalenie wniosku. Na marginesie należy dodać, że wniosek nie zawiera wymaganego oświadczenia, że opłaty za pomoc prawną udzieloną z urzędu nie zostały zapłacone w całości lub w części. Ponadto, w sprawie nie zostały podjęte czynności procesowe uzasadniające przyznanie pełnomocnikowi wynagrodzenia. Pełnomocnik został wyznaczony po odrzuceniu skargi, a nie złożył żadnego środka odwoławczego ani opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej, co uzasadniałoby przyznanie mu wynagrodzenia za drugą instancję, stosownie do § 18 ust. 1 pkt 2 wyżej wskazanego rozporządzenia.
Z tego względu należało wniosek oddalić na podstawie art. 250 w zw. z art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.