Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula-Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2011 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi T. P. na bezczynność Ministra Sprawiedliwości w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji o odmowie przyznania stypendium za grudzień 2010 r. postanawia: umorzyć postępowanie.
T. P. w dniu 14 marca 2011 r. (data stempla pocztowego na kopercie, k-7) skierował do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem Ministra Sprawiedliwości, skargę na bezczynność tego organu, polegającą na nierozpoznaniu jego odwołania od decyzji Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w K. z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania stypendium za miesiąc grudzień 2010 r.
Jednocześnie wniósł o:
- zobowiązanie Ministra Sprawiedliwości do niezwłocznego wydania decyzji w sprawie, ewentualnie w terminie jednego miesiąca,
- nakazanie Ministrowi Sprawiedliwości zarządzenie wyjaśnienia przyczyn i ustalenia osób winnych niezałatwienia sprawy w terminie, a w razie potrzeby także podjęcie środków zapobiegających naruszeniu terminów załatwiania spraw w przyszłości,
- zasądzenie na rzecz skarżącego od Ministra Sprawiedliwości kosztów postępowania w wysokości określonej według odpowiednich norm prawnych.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie z uwagi na fakt, że nie pozostaje w bezczynności, ponieważ w wyniku rozpoznania przedmiotowego odwołania, w dniu [...] marca 2011 r. wydał decyzję nr [...], którą uchylił decyzję Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w K. z dnia [...] stycznia 2011 r. nr [...] i umorzył postępowanie pierwszej instancji. Wskazał, że decyzja ta została doręczona skarżącemu w dniu 15 marca 2011 r.
T. P. w piśmie z dnia 14 kwietnia 2011 r. stwierdził, że cofa wniosek o zobowiązania Ministra do wydania decyzji w sprawie, bowiem w dniu 15 marca 2011 r. otrzymał decyzję z dnia [...] marca 2011 r. Jednocześnie oświadczył, że w pozostałym zakresie podtrzymuje skargę, wobec naruszenia przez organ art. 35 § 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t.j.: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.). Również w piśmie z dnia 2 maja 2011 r., skarżący ustosunkowując się do odpowiedzi na skargę, wskazał, że - jego zdaniem - skarga jest zasadna i ją podtrzymuje.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy stało się ono bezprzedmiotowe. Postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym (§ 2).
Należy stwierdzić, że stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 i art. 149 powołanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, celem skargi na bezczynność organu jest uzyskanie wyroku zobowiązującego do wydania stosownego aktu. Jeżeli przed rozpatrzeniem skargi organ wydał taki akt, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania sądowego, gdyż postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe (por. uchwała Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. akt I OPS 6/08).
Jak wynika z akt sprawy, Minister Sprawiedliwości po rozpatrzeniu odwołania T. P. od decyzji Dyrektora Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury w K. z dnia [...] stycznia 2011 r. wydał decyzję w dniu [...] marca 2011 r., zaś decyzja ta została doręczona skarżącemu w dniu 15 marca 2011 r. Oznacza to, że skarga T. P. z dnia 14 marca 2011 r. została wniesiona do Sądu po wydaniu decyzji przez organ, lecz przed jej doręczeniem skarżącemu. W związku z tym, iż celem skargi na bezczynność jest zobowiązanie organu do wydania określonego aktu, to sprawę ze skargi T. P. należało umorzyć, z uwagi na jej bezprzedmiotowość, chociaż organ w dacie wniesienia skargi pozostawał w bezczynności (bezczynność organu ustała w dniu doręczenia skarżącemu decyzji z dnia 10 marca 2011 r.).
Z tych względów, wobec braku przedmiotu zaskarżenia, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 powołanej ustawy - Prawo postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, orzekł, jak w sentencji.