Sprawa ze skargi na bezczynność Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w przedmiocie informacji publicznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 27 lipca 2004 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. P. na bezczynność Dyrektora Generalnego Służby Więziennej w przedmiocie informacji publicznej p o s t a n a w i a 1. umorzyć postępowanie sądowe 2. zasądzić od Dyrektora Generalnego Służby Więziennej na rzecz skarżącego M. P. kwotę 100 zł (sto zł) tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie strona 1/2

Stan sprawy przedstawiał się następująco. W dniu 10 maja 2004 r. Pan M. P. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Dyrektora Generalnego Służby Więziennej. W skardze wskazał, że w dniu 3 marca 2004 r. wystąpił z wnioskiem, skierowanym do Dyrektora Generalnego Służby Więziennej o udzielenie informacji publicznej poprzez odpowiedź na dwa zasadnicze pytania. W ramach pierwszego z tych pytań oczekiwał odpowiedzi dotyczącej wydanych przez Prokuraturę Rejonową i Sąd Rejonowy [...] Wydział Karny w S. postanowień; w tym m.in. kwestii ewentualnego podjęcia działań przez Centralny Zarząd Służby Więziennej zmierzających do wyjaśnienia opisanych przez skarżącego w zawiadomieniu do Prokuratury Rejonowej w S., przypuszczeń o popełnionych czynach, oraz kwestii związanych z korzystaniem przez funkcjonariuszy Służby Więziennej telefonów służbowych i sposobów ich rozliczania. W zakresie zaś drugiego pytania skarżący domagał się odpowiedzi na następujące pytanie: "dlaczego Dyrektor Okręgowy SW w O. nie obniżył dodatku służbowego Dyrektorowi Zakładu Karnego nr [...] w S.".

W odpowiedzi na skargę Dyrektor Generalny Służby Więziennej wniósł o jej oddalenie. Wskazał, że pismo skarżącego wpłynęło do Centralnego Zarządu Służby Więziennej w dniu 4 marca 2004 r. Z uwagi na fakt, że pismo to dotyczyło udzielenia informacji w wielu różnych kwestiach, pociągających za sobą konieczność zgromadzenia ewentualnych materiałów, pismem z dnia 18 marca 2004 r. poinformowano skarżącego, że termin udostępnienia żądanych informacji ulegnie przesunięciu na podstawie przepisu art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198).

Pismem z dnia 10 maja 2004 r. Dyrektor Generalny Służby Więziennej udzielił odpowiedzi skarżącemu informując odnośnie pierwszego pytania, że do Centralnego Zarządu Służby Więziennej nie wpłynęły odpisy postanowień, których dotyczyły pytania skarżącego oraz, że w posiadaniu Centralnego Zarządu Służby Więziennej brak jest dokumentów związanych z kwestiami zawartymi w pierwszym pytaniu. Odpowiadając zaś na drugie pytanie skarżącego Dyrektor Generalny Służby Więziennej wskazał, że Dyrektor Okręgowy nie jest organem właściwym do podejmowania decyzji dotyczących obniżenia dodatku służbowego w stosunku do dyrektorów jednostek organizacyjnych Służby Więziennej.

W piśmie procesowym z dnia 15 lipca 2004 r. skarżący podtrzymał dotychczasowe żądania i krytycznie odniósł się do odpowiedzi udzielonej przez Dyrektora Generalnego Służby Więziennej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz.U. Nr 112, poz. 1198) udzielenie informacji na wniosek następuje bez zbędnej zwłoki nie później jednak niż w terminie 14 dni. W wyjątkowych sytuacjach przewidzianych w przepisach termin ten może być przedłużony, o czym zgodnie z art. 13 ust. 2 należy strony poinformować.

Strona 1/2