Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Sławomir Antoniuk po rozpoznaniu w dniu 6 maja 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M. D. na bezczynność Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 26 czerwca 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej p o s t a n a w i a odrzucić skargę
W dniu 15 lutego 2014 r. M. D. wniósł drogą elektroniczną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, za pośrednictwem Naczelnika [...]Urzędu Skarbowego [...], skargę na bezczynność tego organu w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia 26 czerwca 2013 r. o udostępnienie informacji publicznej.
W odpowiedzi na skargę, organ wniósł o jej oddalenie, ewentualnie o umorzenie postępowania.
Zarządzeniem Przewodniczącego Wydziału II z dnia 24 marca 2014 r. skarżący został wezwany do uiszczenia należnego wpisu sądowego od skargi. Jednocześnie pouczono skarżącego o skutkach jego nieuiszczenia. Ponadto wezwano skarżącego do uzupełnienia braków formalnych skargi przez jej własnoręcznie podpisanie w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi.
Pomimo prawidłowego doręczenia ww. wezwań w dniu 27 marca 2014 r. (dowód: zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy, k. 8) i upływu wyznaczonego terminu, skarżący nie uczynił zadość tym wezwaniom.
Natomiast w terminie otwartym na wykonanie powyższych wezwań skarżący wniósł drogą elektroniczną pismo (pismo z dnia 31 marca 2014 r., k. 10), w którym oświadczył, że, z uwagi na podjęcie stosownych działań przez organ, cofa wniesioną skargę. Podał też, że nie uiści wpisu i nie podpisze skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, zważył, co następuje:
W myśl art. 58 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sąd odrzuca skargę, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.
Jak wynika bowiem z treści art. 57 § 1 P.p.s.a., skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym. Wymagania te to m.in. wskazanie zaskarżonej decyzji, oznaczenie organu, którego działania lub bezczynności skarga dotyczy, podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika oraz konieczność dołączenia odpisów skargi dla doręczenia ich stronom i uczestnikom (art. 46 § 1 pkt 4, art. 47 § 1 i art. 12 powołanej ustawy). Odrębny wymogiem formalnym jest obowiązek uiszczenia wpisu sądowego od skargi (art. 220 § 1 i § 3 oraz art. 230 § 1 P.p.s.a.).
Oznacza to, że zarówno niepodpisanie skargi, jak też jej nieopłacenie na wezwanie Sądu stanowią niedopełnienie warunków formalnych skargi wnoszonej do sądu administracyjnego, skutkujące odrzuceniem skargi (art. 220 § 3 i art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a.).
Z kolei, jak stanowi przepis art. 60 P.p.s.a., skarżący może cofnąć skargę. Cofnięcie skargi wiąże sąd. Jednakże sąd uzna cofnięcie skargi za niedopuszczalne, jeżeli zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
Jeżeli zatem nie zachodzą przesłanki negatywne do cofnięcia skargi, to dochodzi do skutecznego cofnięcia skargi, a postępowanie podlega umorzeniu (art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a.).
Jednakże, w rozpatrywanej sprawie, Sąd uznał cofnięcie skargi za niedopuszczalne, ponieważ nie jest możliwe ani cofnięcie skargi podlegającej odrzuceniu, ani tym bardziej umorzenie postępowania, które w ogóle nie mogło być skutecznie wszczęte skargą dotkniętą brakiem formalnym, którego strona nie uzupełniła. W przeciwnym bowiem przypadku doszłoby do obejścia wskazanych powyżej przepisów prawa regulujących ww. wymogi formalne skargi wnoszonej do sądu administracyjnego. Dodatkowo należy wskazać, że pismo zawierające oświadczenie o cofnięciu skargi było również dotknięte brakiem formalnym - nie zawierało własnoręcznego podpisu strony skarżącej. Jednak wezwanie do uzupełnienia tego braku było, z przyczyn podanych powyżej, bezprzedmiotowe.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 220 § 3 oraz art. 58 § 1 pkt 3 w zw. z art. 57 § 1 i art. 46 § 1 pkt 4 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie skargę odrzucił.