Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska - Jung po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2013 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy wniosku S. B. o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2012 r., sygn. akt II SAB/Wa 222/11 sprawy ze skargi S. B. na bezczynność Prezydenta m. st. W. w przedmiocie przyznania zasiłku szkolnego postanawia odmówić przywrócenia terminu do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 18 grudnia 2012 r. o sygn. akt II SAB/Wa 222/11 oddalił skargę S. B. na bezczynność Prezydenta m. st. W. w sprawie przyznania zasiłku szkolnego.
W piśmie z dnia 28 stycznia 2013 r., pełnomocnik skarżącej S. B. ustanowiony z urzędu r. pr. M. B. złożyła wniosek o przywrócenie terminu do złożenia wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku z dnia 18 grudnia 2012 r. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik skarżącej podnosiła, iż skarżąca wraz z matką - ówczesnym pełnomocnikiem były zaskoczone decyzją Sądu, co do nie przyjęcia na rozprawie do akt sprawy wniosku o przyznanie pełnomocnika z urzędu. Sąd bez zapoznania się z dokumentami i dołączonymi załącznikami do wniosku uznał, że sam wniosek o przyznanie pełnomocnika procesowego z urzędu ma na celu jedynie nieuzasadnione przedłużanie przedmiotowego postępowania sądowego. Tym samym na skutek emocji towarzyszących chorobie i uczestnictwu na rozprawie S. B. nie zrozumiała pouczenia Sądu w zakresie możliwości złożenia wniosku o uzasadnienie wyroku i skargi kasacyjnej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z treścią art. 141 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a. w sprawach, w których skargę oddalono, uzasadnienie wyroku sporządza się na wniosek strony zgłoszony w terminie siedmiu dni od dnia ogłoszenia wyroku albo doręczenia z urzędu odpisu sentencji. Natomiast stosownie do treści art. 86 § 1 cytowanej ustawy, jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu. Postanowienie o przywróceniu terminu albo odmowie jego przywrócenia może być wydane na posiedzeniu niejawnym. W myśl art. 87 § 1 ustawy, pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu. Z kolei zgodnie z art. 87 § 2 cyt. ustawy, w piśmie z wnioskiem o przywrócenie terminu należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w jego uchybieniu.
W pierwszej kolejności należy wskazać, iż skarżąca dochowała siedmiodniowego terminu, o którym mowa w cytowanym powyżej art. 87 § 1 ustawy.
W ocenie Sądu dniem, w którym ustała przyczyna uchybienia terminu był dzień 21 stycznia 2013 r., tj. dzień zawiadomienia radcy prawnego M. B. o ustanowieniu jej pełnomocnikiem z urzędu dla skarżącej, a więc już po upływie siedmiodniowego terminu do wniesienia wniosku o uzasadnienie wyroku w przedmiotowej sprawie. Wobec tego stwierdzić należy, że pełnomocnik skarżącej dochował terminu do złożenia wniosku o przywrócenie terminu, bowiem wniosek ten skierował do Sądu w dniu 28 stycznia 2012 r.
Przechodząc do merytorycznej części oceny rozpoznawanego wniosku należy stwierdzić, iż okoliczności wskazane przez skarżącą nie uprawdopodabniają braku jej winy w uchybieniu terminu. Kryterium braku winy, bowiem, jako przesłanka przywrócenia terminu, wiąże się z obowiązkiem szczególnej staranności przy dokonywaniu czynności procesowej. Przez brak winy, o jakim mowa w art. 86 § 1 cytowanej ustawy, należy rozumieć sytuacje, w których z przyczyn obiektywnie niezależnych, nawet przy zachowaniu najwyższej staranności skarżący nie miał możliwości dochowania ustawowego terminu. Przy ocenie winy lub jej braku w uchybieniu terminowi do dokonania czynności procesowej należy brać pod rozwagę nie tylko okoliczności, które uniemożliwiły stronie dokonanie tej czynności w terminie, ale także okoliczności świadczące o podjęciu lub niepodjęciu działań mających na celu zabezpieczenie się w dotrzymaniu terminu.