Sprawa ze skargi P. W. na przewlekłość Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego nr [...] o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa w zakresie dostępu do informacji o klauzuli "[...]"
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Lipiński po rozpoznaniu w dniu 17 sierpnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. W. na przewlekłość Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa w zakresie dostępu do informacji o klauzuli "[...]" postanawia: - odrzucić skargę -

Uzasadnienie

P. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na przewlekłość Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...] o cofnięciu poświadczenia bezpieczeństwa w zakresie dostępu do informacji o klauzuli "[...]".

Zarządzeniem Sędziego Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wezwano P. W. do podania czy przed wniesieniem skargi do WSA w Warszawie na przewlekłe prowadzenie ww. postępowania wezwał Prezesa Rady Ministrów do usunięcia naruszenia prawa w związku z tą przewlekłością. Wezwano również pełnomocnika organu do podania czy przed wniesieniem przedmiotowej skargi do WSA w Warszawie skarżący wezwał Prezesa Rady Ministrów do usunięcia naruszenia prawa w związku z tą przewlekłością.

Skarżący w odpowiedzi na wezwanie Sądu stwierdził, że nie wzywał Prezesa Rady Ministrów do usunięcia naruszenia prawa w związku z przewlekłością. Zaznaczył, że wynikało to z faktu, iż organ w toku postępowania odwoławczego poinformował go o przeszkodach stanowiących powód przedłużenia postępowania odwoławczego.

Natomiast organ w piśmie z dnia 14 lipca 2017 r. stwierdził, że skarżący przed wniesieniem skargi nie wniósł do Prezesa RM wezwania do usunięcia naruszenia prawa w związku z przewlekłym prowadzeniem ww. postępowania.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.) dalej ppsa, skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka.

Stosownie do brzmienia art. 52 § 2 ppsa przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.

W przypadku skargi na bezczynność o wyczerpaniu środków zaskarżenia można mówić w sytuacji, gdy skarżący przed wniesieniem skargi skorzystał ze środka przewidzianego w art. 37 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.). Przepis ten stanowi, iż na niezałatwienie sprawy w terminie określonym w art. 35, w przepisach szczególnych, ustalonych w myśl art. 36 lub na przewlekłe prowadzenie postępowania stronie służy zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie ma takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

Złożenie zażalenia lub wezwania do usunięcia naruszenia prawa w trybie przewidzianym w art. 37 § 1 kpa jest warunkiem skutecznego wniesienia skargi do sądu administracyjnego na bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania, gdyż jest to środek zaskarżenia w rozumieniu art. 52 § 2 ppsa (por. np. postanowienie NSA z 7 maja 2014 r., II OSK 1083/14).

W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę na przewlekłość Prezesa Rady Ministrów w przedmiocie rozpatrzenia odwołania od decyzji Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z dnia [...] listopada 2016 r. nr [...].

Po przeprowadzeniu analizy akt administracyjnych sprawy stwierdzić należy, że nie zawierają one pisma, które można potraktować jako środek określony w art. 37 kpa. Powyższe stwierdzenie zgodne jest z oświadczeniem skarżącego potwierdzonym przez organ, iż P. W. nie złożył wezwania do usunięcia naruszenia prawa.

Brak złożenia do Prezesa RM wspomnianego wezwania stanowi zgodnie z art. 52 ppsa, naruszenie nakazu uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia.

W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 w zw. z art. 52 § 1 i § 2 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1