Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia Joanna Kube po rozpoznaniu w dniu 25 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi M.G. na bezczynność Ministra Obrony Narodowej w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej postanawia - umorzyć postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie -
Zgodnie z art. 161 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), powoływanej dalej jako ppsa, sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, gdy postępowanie z określonych przyczyn stało się bezprzedmiotowe. Postanowienie o umorzeniu postępowania może zapaść na posiedzeniu niejawnym (§ 2).
M.G. w skardze z dnia 20 stycznia 2009 r. zarzucił Ministrowi Obrony Narodowej bezczynność polegającą na nierozpatrzeniu jego wniosku z dnia [...] maja 2008 r. o stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej.
Stosownie do art. 1 i art. 3 § 2 pkt 8 ppsa sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej poprzez rozpoznawanie skarg na bezczynność organów.
W orzecznictwie podkreśla się, że z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia w każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.); zwanej dalej kpa, jeżeli nie dopełnił on czynności określonych w art. 36 kpa lub nie podjął innych działań wynikających z przepisów procesowych mających na celu usunięcie przeszkody w wydaniu decyzji.
W myśl zaś art. 149 ppsa sąd uwzględniając skargę na bezczynność organów w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Instytucja skargi na bezczynność ma zatem na celu spowodowanie wydania rozstrzygnięcia w sprawie. Sąd oceniając czy organ pozostaje w bezczynności bierze zaś pod uwagę sytuację istniejącą w dacie orzekania.
Stwierdzić należy, że w trybie powołanego art. 149 sąd może tylko orzec o obowiązku wydania decyzji w określonym terminie, nie może natomiast nakazywać organowi sposobu tego rozstrzygnięcia, ani też bezpośrednio orzekać o prawach lub obowiązkach skarżącego. Z powyższego przepisu wynika, że wydanie przez organ decyzji lub innego aktu wyłącza możliwość uwzględnienia skargi na bezczynność, nawet wówczas, gdy decyzja podjęta została z naruszeniem terminu przewidzianego do jej wydania. W takiej sytuacji Sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania sądowego, gdyż postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 stycznia 1987 r., sygn. akt IV SAB 14/86 - ONSA 1987, nr 1, poz. 7).
W ocenie Sądu wydanie przez Ministra Obrony Narodowej w dniu [...] stycznia 2009 r. decyzji nr [...], którą odmówiono M.G. stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Departamentu Kadr i Szkolnictwa Wojskowego MON z dnia [...] lipca 2003 r. nr [...] w przedmiocie wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, po wniesieniu skargi, uczyniło to postępowanie bezprzedmiotowym.
W tym stanie rzeczy, z chwilą doręczenia skarżącemu powyższej decyzji w dniu [...] lutego 2009 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru w aktach sprawy), ustała bezczynność organu w zakresie rozpoznania wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji dotyczącej wypowiedzenia stosunku służbowego zawodowej służby wojskowej, a zatem wobec braku przedmiotu zaskarżenia postępowanie w przedmiotowej sprawie podlega umorzeniu.
Z tych względów, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 161 § 1 pkt 3 i § 2 ppsa, postanowił jak w sentencji postanowienia.